Heb je ooit gedroomd van een wandeling op Mars? Nou, vergis je niet – het lijkt spectaculair, maar zonder ruimtepak is het een stukje minder sciencefiction. Op een verjaardag, maanden geleden, vroeg iemand tussen de bitterballen: “Stel, je staat opeens zonder pak op Mars. Hoe erg kan het zijn?” Sindsdien liet die vraag me niet los. Tijd om het uit te zoeken – met feiten, wat twijfel en hier en daar een nuchtere blik.
De rode planeet: geen vriend van de mens
Mars ziet er prachtig uit op foto’s. Maar in werkelijkheid? Het is keihard overleven—of eigenlijk, niet overleven. De luchtdruk daar is duizend keer lager dan op aarde. Lucht ademen is onmogelijk: geen zuurstof, voornamelijk CO2. Mijn oud-klasgenoot zei ooit: “Mars is als Texel, maar dan zonder zuurstof en met dodelijke kou.” Nou, ik snap nu wat hij bedoelde.
Eerste seconden: de schrik van je leven
Stel, je stapt zonder pak uit je Marslander. In de eerste paar seconden stroomt alle lucht uit je longen. Je probeert te ademen – kansloos. Binnen 15 seconden verlies je het bewustzijn. De reden? Je bloed kan geen zuurstof meer opnemen—dat is een bekend feit bij ruimteartsen. Of je longen echt ontploffen? Nee, dat niet – hoewel sommige films dat wel leuk dramatisch weergeven.
- Je bloed kookt (soort van): Door de lage druk gaat vocht aan de kook, maar je huid voorkomt direct koken.
- Je speeksel begint te borrelen – grappig idee, toch?
- Je huid wordt paars-blauw, mond droogt direct uit.
Temperatuur: kou die kraakt
De temperatuur op Mars schommelt –40 tot –80 graden. In de schaduw kan het nóg kouder. Denk: februari op de fiets, maar dan keer honderd. Hoewel je niet direct bevriest (warmte verlies in vacuüm gaat best traag), voelt alles meteen brandend koud aan. Of eigenlijk, je voelt het nauwelijks—je lijf is te druk met overleven. Hoewel misschien niet iedereen na één minuut dood is, zeggen specialisten dat de kans op blijvende schade 100% is.
Radiatie, zon en stof
Misschien onderschat, maar op Mars zijn zonnestralen levensgevaarlijk. Zonder ozonlaag schiet de UV binnen een minuut dwars door je huid. Huidkanker gegarandeerd – al zou je dat niet halen, zo snel als het bergafwaarts gaat. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het beruchte Marsstof: ultra-fijn, vol rare chemicaliën. Mijn collega zei laatst: “Zelfs m’n Dyson zou ‘t daar niet trekken.”
Kan je het uberhaupt navertellen?
Na één minuut ben je dood, of in elk geval permanent bewusteloos – volgens de NASA, maar ook volgens elke SF-liefhebber in onze app-groep. Kleine kans dat je het overleeft, tenzij je direct gered wordt. Dan nog is de schade niet te overzien: blindheid, hartproblemen, kapotte longen. Tja, klinkt ontnuchterend. Misschien is Mars toch vooral iets om van een afstandje te bewonderen… hoewel, wie weet krijg je over 30 jaar wél een veilig pakje van Bol.com.
Wat leren we hiervan?
Mijn moeder zou zeggen: “Doe je jas aan, het is koud.” Op Mars betekent dat: doe je ruimtepak aan, of je redt het niet. Ruimtepakken zijn geen mode-item, ze zijn pure noodzaak. Dus als je ooit je koffers pakt richting Mars—gewoon niet vergeten.
Toch benieuwd hoe het precies voelt, of ben ik te pessimistisch? Deel je gedachten hieronder of stuur het door in je buurt-WhatsApp. Je weet maar nooit wie er volgend jaar met SpaceX vertrekt…
