Wist je dat een simpele glimlach mogelijk je brein én je dag kan veranderen? Niet alleen voor even — maar duurzaam, als een gewoonte. Op social media lijkt iedereen altijd blij, maar hoe echt is dat? Op een grijze ochtend (typisch Amsterdams weer weer), besloot ik drie weken lang bewust te glimlachen. Het resultaat verraste zelfs mijn nuchtere Brabantse collega’s.
Waarom precies 21 dagen?
Er circuleert zo’n idee dat het 21 dagen duurt om een gewoonte te vormen — of dat bewezen is, daarover twijfelen mijn vrienden uit Utrecht nog steeds. Maar feit: je hersenen worden wel degelijk beïnvloed door herhaling. De universiteit van Leiden publiceerde onlangs nog een onderzoek hierover. Dus, wat als je 21 dagen achter elkaar glimlacht, zelfs als je je koffie met een halfslaperig hoofd inschenkt?
Wat gebeurt er met je lichaam als je glimlacht?
- Je hersenen registreren een glimlach als een teken dat alles oké is, zelfs als je je chagrijnig voelt. Er komt dopamine en serotonine vrij — die stofjes waar je écht blij van wordt, zei mijn huisarts laatst nog.
- Spieren in je gezicht sturen een signaal terug naar je brein dat het relaxter mag zijn. Dit werkt zelfs als die glimlach een tikje nep is (toegegeven: voelde me soms wel een beetje een faker).
- Je hartslag zakt iets, en soms ga je vanzelf wat dieper ademen. Nooit gedacht dat zoiets kleins dit in gang zet.
21 dagen praktijk: zo ging het bij mij
In het begin voelde het vreemd — op de fiets naar werk glimlachen terwijl het regent, daar kijkt zelfs een Rotterdammer raar van op. Maar na een paar dagen begon het wat natuurlijker te voelen. Mensen lachten vaker terug, vooral in de supermarkt (Dirk, niet Albert Heijn, daar zijn ze altijd wat haastiger).
Op dag 7 merkte ik dat die ochtendstress iets minder scherp was. Mijn collega zei: “Ben je verliefd, of wat scheelt eraan?” Nou, gewoon geoefend met glimlachen — klinkt suf, werkte onverwacht goed. Een buurvrouw uit mijn flat onderschreef het: “Ik dacht, die lacht vast om me, maar eigenlijk is dat best gezellig.”
Wetenschap of onzin?
Er is een bak aan onderzoeken naar ’the power of a smile’, maar eerlijk — niet alles is één-op-één te vertalen naar iedereen. Wat voor mij werkte, werkt misschien niet voor jou. Misschien komt het ook doordat ik de lach vaker “oefende” in gezelschap en minder op lastige werkdagen thuis. Maar de wetenschap zegt dit: glimlachen vermindert stresshormonen én kan zelfs je immuunsysteem een zetje geven. En nee, je lost je hypotheek er niet mee op…
Hoe begin je ermee? Eenvoudige tips
- Begin ’s ochtends voor de spiegel — ja, het voelt idioot, maar je went eraan.
- Herinner jezelf eraan tijdens dagelijkse routine: tandenpoetsen, koffie halen, als je naar je werkbrein schakelt.
- Maak er geen wetenschap van — als je een dag mist, gewoon daarna weer oppakken.
- Test het in het openbaar vervoer (stiekeme blikken krijg je er gratis bij).
O ja, volgens een vriend uit Groningen kun je er soms kramp van krijgen. Gelukkig heb ik dat niet meegemaakt — misschien toch regionale verschillen?
En wat vindt de maatschappij ervan?
In groepsapps werd ik eerst even voor gek verklaard (“Heb je niks beters te doen?”), maar later kreeg ik zelfs nieuwsgierige navolging. Mijn moeder zegt nu: “Door jouw experiment kijk ik met meer aandacht om me heen.” Kleine stap, groot effect, denk ik dan.
Tijd voor actie?
Dus — probeer het eens. Of je nou uit Tilburg, Tilburg of Rotterdam komt, een glimlach kost je weinig. Misschien voelt het wat overdreven, misschien vind je het niks voor jou. Maar wie weet, misschien verbaas je jezelf na 21 dagen. Laat in de reacties weten of jij het aandurft — of wat het met jou heeft gedaan. In ieder geval: een goed verhaal voor bij de koffie morgen. In het ergste geval ben je de vrolijkste in de tram…