Vorige week, ergens tussen het voetbal op tv en de dagelijkse wandeling met de hond, stelde mijn buurman (72) ineens een vraag: “Waarom zie ik altijd zoveel vallende sterren, terwijl m’n kleindochter ze nooit te pakken krijgt?” Eerlijk? Ik wist het niet direct. Maar het bleef in m’n hoofd rondzingen — een vraag die stiekem best veel zegt over hoe generaties de nacht beleven.
De nachthemel: wie kijkt er eigenlijk nog?
Zelf herinner ik me de avonden bij m’n oma in Friesland. De halve straat was stil, geen felle straatlamp, nauwelijks verkeer. Daar lag je dan in het gras, sterren tellen — tot je bijna zeker wist dat het geen vliegtuig was maar écht een vallende ster. Tegenwoordig? De meeste millennials hebben meer licht in hun huis dan er vroeger in een halve wijk werd verstookt.
En nee, ik overdrijf niet — in de groepsapp van mijn werk klaagt iedereen over slaaptekort door laptops, mobieltjes, TikTok… Je snapt het.
Waarom spotten ouderen meer vallende sterren?
- Meer vrije tijd en minder schermen.
60-plussers hebben de agenda meestal minder volgepropt. Een collega van me zei laatst: “Mijn moeder van 68 zit vaker buiten in haar tuin dan mijn zus op haar balkon.” Hierdoor merk je sneller op wat er in de nachtelijke hemel gebeurt. - Vroeg naar bed = vroeg eruit.
Vaak slapen ouderen minder vast en zijn ze bij zonsopkomst gewoon al wakker. Het blijkt — vroeg in de ochtend zie je per uur meer meteoren. Grappig he? Alsof de natuur het onderling heeft afgesproken. - Nostalgie en aandacht.
Vroeger was het een beetje standaard: picknickkleed, koffie in een thermos, en samen wachten tot “iets” valt. Voor veel millennials klinkt dat bijna als een scene uit All Stars. Nostalgie — dat speelt zeker mee, denk ik.
Lichtvervuiling: tja, daar kunnen we niet omheen
Rotterdam, Amsterdam, zelfs het Skagerak bij Den Helder — overal brandt het een beetje te fel. Ouderen wonen iets vaker buiten de binnenstad, in kleinere dorpen of simpelweg in huizen met grotere tuinen. Niet overal zijn lampen die de hele nacht blijven flikkeren. Volgens een rapport dat ik laatst las, ziet bijna elke stadsbewoner 60% minder sterren dan iemand op het platteland. Bizar toch?
PRIME tijd voor vallende sterren? Je mist ‘m gewoon vaak
Er is echt zoiets als “sterren spot-tenen piek”. De meeste grote meteorenzwermen passeren meestal na middernacht—daar waar jongeren vaak… Netflix aanzetten. Nostalgisch zeg ik: soms helpt het om ouderwets buiten te zitten, met een dekentje tegen de kou.
- Check online wanneer de volgende meteorenzwerm is. Zet ’t in je agenda.
- Zoek een plekje buiten de stad — je moeder/opa weet meestal wel zo’n locatie
- Zet je telefoon uit. Serieus. Ogen moeten echt ff wennen aan het donker.
Misschien werkt het niet bij iedereen, misschien ben ik gewoon ouderwets — maar in elk geval zie ik ze nog, die vallende sterren. Nou ja, niet elke avond, maar vaak genoeg voor een wens of twee.
Zin om ook meer sterren te spotten?
Het is geen hogere wiskunde: iets meer naar buiten, minder scherm, vaker omhoog kijken. Doe het samen met je buurman, moeder, je kinderen — of je hond, als die net als de mijne altijd meeloopt. Deuren open, ogen open, en wie weet zie je iets bijzonders. In ieder geval meer dan op je Instagram-feed.
In ieder geval — laat vooral weten of jij als millennial of senior zelf een verschil merkt. Of heb je nog een tip? Deel ‘m in de reacties — altijd leuk om ervaringen te lezen uit de buurt!
Kortom, misschien draait het allemaal om stiekem een beetje langzamer leven. Nou ja, of gewoon geluk hebben met duidelijke hemel boven je hoofd…
