Op een gewone dinsdagavond in Utrecht scrollde ik door mijn nieuwsfeed en viel mijn oog op iets bijzonders: foto’s van slaaponderzoekers die letterlijk lepeltje-lepeltje lagen met robots. Eerst dacht ik — clickbait. Maar na wat verder lezen bleek er een bizarre, maar ergens logische reden achter te zitten. Want waarom zou een nuchtere wetenschapper zich vrijwillig in bed leggen met een stuk metaal en software? En wat betekent dat voor ons, gewone stervelingen die gewoonlijk alleen met een dekbed worstelen?
Hoe zijn we hier beland?
“Robots in bed” klinkt als iets uit een vage sciencefictionfilm, maar het gebeurt dus echt. Volgens mijn collega Marjan, die werkt bij de Radboud Universiteit, is de grote drijfveer: slaapproblemen. De cijfers zijn er — volgens CBS kampt bijna een kwart van de Nederlanders met chronisch slechte nachtrust. En de vertrouwde oplossingen (slaapmedicatie, dure matrassen, ASMR-apps) werken niet voor iedereen. Dus… wetenschappers zijn gaan zoeken naar iets totaal nieuws.
Het idee: robots kunnen sussende bewegingen maken, je hartslag meten en zelfs zachtjes over je rug “aaien”. Klinkt een beetje ongemakkelijk, of niet? Maar blijkbaar blijkt het verrassend effectief.
Waarom een robot in plaats van een mens?
Onderzoekers geven aan — natuurlijk, het liefst slapen we naast een geliefde, maar niet iedereen heeft die. Of misschien snurkt je partner als een tractor. Robots zijn voorspelbaar: ze worden niet chagrijnig, liggen altijd stil en zijn discret. In ons Slack-groepje vorig weekend grapte iemand dat zo’n robot “minder discussie oplevert dan een echte partner”.
- Robots monitoren je slaap en ademen synchroon met je ademhaling
- Ze bieden een constant ritme, kalmeren het zenuwstelsel
- Geen last van persoonlijke ruimte of nachtelijke ruzies (al kan de batterij wel eens leeg raken — dat overkomt zelfs de beste!)
Toch blijft het een gek idee: slapen met een apparaat dat gemaakt is om je te ‘kalmeren’. Hoewel misschien is dat juist de reden waarom steeds meer mensen het willen proberen — omdat een robot geen verwachtingen heeft. Mijn vriend Bas zegt: “Een robot in bed is gewoon makkelijker dan praten over mijn zorgen.” Tja, daar zit wat in.
Wat levert het op? Ervaringen en cijfers
Uit onderzoek aan de TU Delft blijkt dat proefpersonen die met deze zogeheten “slaaprobot” sliepen, 23% sneller in slaap vielen en ’s ochtends minder last hadden van piekergedachten. Dat klinkt misschien als marketingpraat, maar in het NRC stond pas een praktisch voorbeeld: een docente probeerde het vanwege stress, en merkte dat ze eindelijk weer normaal zes uur per nacht sliep. Haar reactie was wel wie ik snapte: “Het is onwennig, maar erger dan wakker liggen vind ik het ook niet.”
Toegegeven: het werkt niet altijd. Zelf zou ik niet zo snel mijn slaapkamer willen delen met een robot (vooral als mijn moeder op visite komt…) maar voor mensen die echt alles geprobeerd hebben, is het misschien de moeite.
Dus: moet je nu zo’n slaaprobot kopen?
Niet direct — ze zijn nog best prijzig (rond €300-500) en je moet er even aan wennen. Maar wie weet, over een jaar liggen we allemaal met een knuffelbare AI in bed. En laten we eerlijk zijn: als het helpt om de nacht zonder stress door te komen, waarom niet?
- Test het eerst via een slaaponderzoek of leenservice (sommige verzekeraars bieden dit aan!)
- Combineer het met bestaande routines: geen schermtijd, frisse slaapkamer
- Verwacht geen wonderen — het blijft experimenteel (hoewel, mijn collega zweert erbij…)
In het kort: slaaprobots zijn niet alleen hype — voor sommigen maken ze echt verschil. Of het iets voor u is? Moeilijk te zeggen… maar misschien een goed onderwerp voor de volgende borrel. Wat denken jullie? Zouden jullie slapen met een robot, of toch liever met je kat?
