Wist je dat astronauten in het ISS sinds kort elke dag even naar een typisch Nederlandse uitvinding kijken? Het klinkt als een mop — “drie Russen, een Amerikaan en een Nederlander zitten in een ruimteschip…” — maar dit is bloedserieus. Ik ontdekte het toevallig vorige maand tijdens een nogal saaie treinrit, toen ik wat wegzat te dromen over de ruimte. En dan, bam — ontdek je ineens een stukje Hollandse trots in een internationale context. Geloof me, hierover zou je sowieso met je vrienden kunnen opscheppen.
De Nederlandse vinding: compact, praktisch, spot-on
Waar hebben we het over? Tijd om het mysterie te onthullen: astronauten kijken dagelijks naar de “Veggie Wal”. Deze slimme, modulaire plantenkast is gewoon ontwikkeld in Wageningen (tuurlijk, waar anders?). De Veggie Wal zorgt ervoor dat er verse groente in de ruimte groeit. Zonder aarde — puur met water, licht en een flinke dosis geduld.
Ik had nooit gedacht dat tuinders uit de Betuwe indirect de broccoli voor Amerikaanse astronauten zouden verzorgen. Maar ja, de ruimte is onvoorspelbaar — misschien werkt zo’n kas op de aarde niet altijd even magisch, maar daarboven zijn ze er wild van, blijkbaar.
Waarom is die Veggie Wal zo belangrijk?
Neem het van mij aan: verse sla eten na anderhalve maand gevriesdroogd voedsel is pure luxe. Mijn collega die fanatiek ruimtevaart volgt, zei dat de sfeer in het ISS direct merkbaar beter wordt zodra er wat groens wordt geoogst. Het versterkt niet alleen de gezondheid (minder vitamine-tekorten = minder gezeur), maar het schijnt zelfs de moraal te boosten.
Op Reddit las ik afgelopen week een discussie waar een oud-astronaut toegaf: “Je ruikt die planten en je hebt eventjes het gevoel dat je thuis bent.” Tja, dat snap ik wel.
Even wat cijfers en feiten (voor de nieuwsgierigen)
- De Veggie Wal gebruikt 80% minder water dan tuinieren op aarde
- Er kunnen tot 30 verschillende soorten bladgroente tegelijk groeien. Mijn moeder zou jealous zijn.
- LED-licht simuleert dag en nacht. Resultaat: snellere oogst, minder energieverlies.
- Ontwikkeld met input van de Universiteit van Wageningen en een paar ruimtevaart-gekken uit Leiden
Ik sprak trouwens, een paar weken terug, iemand van de Haagse Hogeschool die aan het testteam heeft gewerkt. Hij zei: “De eerste keer dat we sla groeiden in microzwaartekracht, was het feest. We wisten niet eens of het echt zou werken — toch gelukt.” (Of het nou altijd zo makkelijk gaat? Ik betwijfel het — soms groeien er gewoon verdrietige sprietjes. Maar hé, dat heb je in m’n vensterbank ook.)
Wat kunnen we hier op aarde leren?
Dit is typisch zo’n innovatie waarvan je denkt: ja leuk, maar wat moet ik ermee als ik gewoon boodschappen doe bij de Albert Heijn… Nou, toch meer dan je denkt. Hydroponics — planten kweken zonder aarde — wordt steeds vaker gebruikt in stedelijke landbouw. Dus wie weet: over jaar of drie heb je thuis ook een Veggie Wal mini, direct naast je Senseo.
En nu?
Uiteindelijk is het mooi als zo’n uitvinding niet in een lab verdwijnt — maar gewoon, een beetje sfeer brengt waar je het het minst verwacht. Dus als je de volgende keer een salade eet, bedenk: misschien eet je straks iets dat ooit op 400 kilometer hoogte begon te groeien.
In ons buurtappje riep laatst iemand: “Als het in de ruimte lukt, moet het in mijn keukenkastje ook kunnen.” Nou, wie weet? De toekomst ligt soms dichter bij huis dan je denkt…
Heb jij rare, toffe, of totaal mislukte kweekervaringen? Laat ze vooral achter in de reacties — ik ben benieuwd, hoe groeit basilicum in jouw keukenraam vandaag?
