De balkon van politieke terughoudendheid en verandering
De Villages, een van ’s werelds grootste seniorencommunities, staat bekend als een sterk conservatief bolwerk. Voorheen hielden linkse bewoners hun politieke voorkeuren vaak voor zichzelf uit angst voor uitsluiting, zoals het niet welkom zijn bij een golfgroep, het niet deelnemen aan een mahjongclub of het niet uitnodigen voor buurtbaddersessies.
De recente opkomst van Kamala Harris als presidentskandidaat van de Democratische Partij heeft echter geleid tot een zekere toenadering en openheid onder een kleinere, maar enthousiaste groep inwoners. Deze groep krijgt meer zelfvertrouwen en durft zich nu duidelijk uit te spreken over hun politieke voorkeuren.
Toename van politieke expressie en maatschappelijke verschuivingen
Volgens Diane Foley, voorzitter van de Democratische Club van The Villages, is het aantal leden sinds de verkiezingscyclus van 2020 bijna verdubbeld tot ongeveer 1.500 personen. Zij merkt op dat veel Democraten voorheen hun voorkeur niet uitten omdat zij zich overdonderd voelden door de Republikeinse partij. Inmiddels is er een beweging zichtbaar waarbij inwoners fietsen met vlaggen ter ondersteuning van Harris en zelfs de vicepresident zelf heeft recent een bezoek gebracht aan de gemeenschap.
Toch blijven velen op de achtergrond, omdat ze ervoor kiezen niet openlijk over politiek te praten om conflicten met buren te voorkomen. Diane Foley zegt: “Je wilt goed met je buren omgaan. Ze zijn aardige mensen. Dus praten we er niet over.”
De dynamiek onder voormalige Republikeinen en de nieuwe politieke sfeer
Howard Underwood, een gepensioneerde advocaat van 71 jaar, geeft aan dat hij ruim vier decennia lang Republikein was, totdat Donald Trump in 2016 de kandidaat werd. Hoewel hij niet helemaal akkoord gaat met alle ideeën van Kamala Harris, heeft hij zich nu verbonden met de Democraten, mede omdat hij het alternatief niet meer kan voorstellen.
Onderstaande opmerkingen illustreren de verandering: “We hebben een gemeenschappelijke zaak gemaakt met de Democraten, ondanks dat ik niet alles met Kamala eens ben,” zegt hij lachend. Hij vermijdt het plaatsen van bumperstickers uit angst voor negatieve reacties, maar erkent dat de politieke sfeer langzaam wijzigt.
Verschillende perspectieven binnen de gemeenschap
Glen en Suzi Smith, een stel van respectievelijk 62 en 64 jaar, dragen matching Harris-Walz T-shirts tijdens een pickleball-wedstrijd. Ze vertellen dat vrienden verbaasd zijn waarom zij zich terecht hebben gevestigd in zo’n conservatieve omgeving. Glen zegt: “De meeste van onze beste vrienden zijn conservatief. We weten dat zij rood stemmen en zij weten dat wij blauw stemmen. We praten er gewoon niet over.”
Ondertussen laat een vlag van Trump zien dat niet iedereen de politieke scheidslijnen overstijgt. Dave Farraday, een gepensioneerde nutsbediende, stemde voor Trump en zal dat opnieuw doen, ondanks dat er drie huizen op zijn straat met steun voor Harris staan. Farraday zegt dat politieke meningsverschillen de buurtschapsband niet verstoren.
Andere bewoners, zoals Allan Weseman, een gepensioneerde mechanicus, wachten met het tonen van hun voorkeuren totdat de gelegenheid zich voordoet, terwijl ze toch onderling verschillen. Veel inwoners dragen symbolen van politieke affiliaties, maar blijven binnen de grenzen van hun gemeenschap.
Politieke engagement en de groei van de Democratische beweging
Verschillende leden van de Democratische Club tonen actieve betrokkenheid. Barbara DeVane, een lobbyist, moedigt bijvoorbeeld de gemeenschap aan om te stemmen voor een amendement voor recreatief gebruik van cannabis. Er worden steeds meer bijeenkomsten georganiseerd om de leden te motiveren, zoals in Wildwood.
Samen met de campagnevoorbereidingen verschijnen supporters zoals Doug Emhoff, de man van Harris, op evenementen in de gemeenschap. De opkomst van deze activiteiten wijst op een groeiende beweging onder de inwoners, die voorheen politiek weinig betrokken waren.
Uitdagingen en de voorzichtige openheid
Hoewel er een duidelijke verandering zichtbaar is, blijven veel inwoners zich bewust van de risico’s van openlijk hun politieke voorkeur te uiten. Shelly Newman, een van de vrijwilligers, deelt dat haar stickers en het gesprek dat hierdoor ontstaat vaak leiden tot verraste reacties, waarin mensen verbaasd vragen: “Jij bent ook democratisch?”
De situatie in The Villages illustreert dat bepaalde inwoners, ondanks hun conservatieve omgeving, zich actief engageren en zelfs oppositie durven tonen — vaak op manieren die voorzichtig blijven uit angst voor conflicten.
Race, ideologie en de toekomst van de gemeenschap
De politieke meningsverschillen blijven bestaan, maar de recente ontwikkelingen tonen dat zelfs in een traditioneel conservatief gebied als The Villages, verandering mogelijk is. Bezoekers en inwoners experimenteren met nieuwe vormen van politieke betrokkenheid en uitingen, al blijft het voor velen een kwestie van subtiele uitspraken.
De gemeenschap blijft echter verdeeld en observeert gespannen de vorderingen van de politieke en sociale verschuivingen, waarbij velen hopen op een meer open en acceptabele interactie, zonder de onderliggende spanningen volledig te verwijderen.
