Het incident en de betrokken partijen
Op 4 februari 2025 werd een neergestorte wagen gewonnen uit het water bij het Ronald Reagan Washington National Airport, nadat er een midair botsing plaatsvond tussen een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij, American Airlines, en een Black Hawk-helikopter. Daarbij kwamen 67 mensen om het leven. Tijdens het onderzoek werd duidelijk dat zowel de luchtverkeersleiding als de piloten van het helikoptervliegtuig een rol hadden in het veroorzaken van dit tragische ongeval. Het betrokken vliegtuig vervoerde 60 passagiers en vier bemanningsleden, terwijl er drie soldaten aan boord van de helikopter waren.
De erkenning door de Amerikaanse overheid
De Amerikaanse overheid heeft woensdag haar betrokkenheid toegegeven bij de botsing. Volgens een officiële verklaring heeft de acties van een luchtverkeersleider en de piloot van de helikopter in de U.S. Army bijgedragen aan het incident, dat de dodelijkste vliegramp op Amerikaans grondgebied in meer dan twintig jaar is geweest. In de reactie op de eerste rechtszaak door een van de nabestaanden werd gesteld dat de overheid gedeeltelijk aansprakelijk is omdat de luchtverkeersleider die avond de procedures voor visuele afstandscontrole niet heeft nageleefd. Bovendien wordt de nalatigheid van de piloten van de helikopter verweten, die niet genoeg opletten om de andere vlucht te zien en te vermijden.
Andere betrokken partijen en juridische stappen
Er wordt gespeculeerd dat ook piloten van de vliegtuigen en de luchtvaartmaatschappijen een rol hebben gespeeld. Zo werd American Airlines gezamenlijk met haar regionale partner PSA Airlines beschuldigd van betrokkenheid bij de crash. Beide partijen hebben echter verweren ingediend om de zaak te doen afwijken. De overheid heeft de vermeende nalatigheid van luchtverkeersbegeleiders en controleurs bij de Federal Aviation Administration en het leger ontkend. Na de botsing werden minstens 28 lichamen geborgen uit het ijsige water van de Potomacrivier.
Reacties van juridische vertegenwoordigers
Robert Clifford, advocaat namens de familie van slachtoffer Casey Crafton, verklaarde dat de overheid de verantwoordelijkheid erkende voor het “onnodige verlies van mensenlevens” door de Army en de FAA verantwoordelijk te stellen. Volgens hem blijven de nabestaanden diepbedroefd en geketend aan het verdriet. De juridische documenten stellen dat de Verenigde Staten erkenden dat ze een zorgplicht hadden die ze hebben geschonden, wat direct heeft geleid tot het tragische ongeluk.
Reactie van de luchtvaartmaatschappijen
Een woordvoerder van American Airlines gaf geen commentaar op de rechtszaak, maar stelde dat de juridische verantwoordelijkheid niet bij de maatschappij ligt, maar bij de Amerikaanse overheid. American Airlines richtte zich na het incident op het ondersteunen van de families van de slachtoffers en beweerde dat de zaak niet tegen haar was gericht.
Oorzaken en contributiefactoren
Het NTSB zal begin volgend jaar haar rapport over de oorzaak van de crash publiceren. De voorlopige bevindingen tonen aan dat de helikopter 78 voet hogervloog dan de toegestane 200 voet (61 meter), op een route die slechts minimale scheiding mogelijk maakte tussen landende vliegtuigen op de secundaire baan van Reagan en passerende helikopters. Daarnaast concludeerde de NTSB dat de FAA de risico’s niet voldoende onderkende, ondanks 85 bijna-ongelukken in de drie jaar voorafgaand aan de crash.
Toezicht en veiligheidsprocedures
De overheid gaf toe dat zij bewust was van enkele bijna-ongelukken tussen haar door het leger geëxploiteerde Black Hawk-helikopters en het vliegverkeer in de omgeving van Washington. Voor het ongeval had de controleur tweemaal gevraagd of de helikopterpiloten de jet in zicht hadden, en zij bevestigden dat en vroegen om visuele afstandsacceptatie. FAA-functionarissen erkenden dat de Reagan-controllers te veel vertrouwden op visuele scheiding, een praktijk die inmiddels is beëindigd.
Verdeeldheid onder getuigen en technische complicaties
Getuigen gaven aan dat er twijfels bestonden over hoe goed de helikopterbemanning de vliegtuig kon zien, vooral tijdens het gebruik van nachtkijkers. Daarnaast bleek dat de barometrische hoogtemeter van de helikopter mogelijk 80 tot 100 voet (24 tot 30 meter) lager aangaf dan de werkelijke hoogte, geregistreerd door de vluchtgegevensrecorder.
De gevolgen en de maatschappelijke reactie
De slachtoffers bestonden uit een groep talentvolle jonge kunstschaatsers en hun begeleiders, die net een wedstrijd in Wichita, Kansas, hadden afgesloten. Ook vier geüniformeerde loodgieters uit de omgeving van Washington kwamen om het leven. Richard J. Levy, een gepensioneerde piloot en expert in luchtvaartrecht, noemde de erkenning van enige verantwoordelijkheid door de overheid minder dan een jaar na het ongeval opmerkelijk, vooral door de potentiële financiële impact.
