De context van de rechtszaak en betrokken personen
Richard Childress, een team eigenaar en lid van de NASCAR Hall of Fame, heeft dinsdag verklaard dat hij onder druk werd gezet door NASCAR om het revenue-sharing model voor 2025 te ondertekenen. Childress zei dat hij nooit de charters zou hebben getekend als dat betekend had dat zijn team, Richard Childress Racing, failliet zou gaan. Hij benadrukte dat hij slechts onder dwang deelnam, vanwege de financiële gevolgen.
De rol van de charter-systematiek en Childress’ standpunt
Childress heeft al 60 jaar deel uitgemaakt van NASCAR en heeft een langdurige relatie met de familie France, die de organisatie in 1948 oprichtte. Hij uitte de wens dat de charters, die in 2016 geïntroduceerd werden, permanent zouden zijn in plaats van hernieuwbaar. Hij legde uit dat het systeem toen de waarde van de teams aanzienlijk laag was, en dat de toegevoegde waarde van de charters voor zijn team eigenlijk onderbenadrukt wordt, omdat de financiële potentie niet volledig benut wordt in een tijdelijk systeem.
Betrokkenheid bij de juridische procedure en de onderhandelingen
Tijdens de rechtszaak moest Childress zich regelmatig uitspreken over de onderhandelingen die al meer dan twee jaar duurden over een nieuw revenue-model. NASCAR-president Steve Phelps, die tijdens de onderhandelingen aan het roer stond, verklaarde dat Jordan’s adviseur, Curtis Polk, voor de teams opkwam en standvastig was in de eisen voor meer inkomsten, permanente charters, inspraak in het bestuur en een aandeel in nieuwe inkomstenstromen.
Het uiteindelijke voorstel dat in september 2024 aan de teams werd gepresenteerd, bevatte geen permanente charters of inspraak, maar stelde een strikte deadline voor acceptatie. Alleen 23XI Racing, het team van Michael Jordan en Denny Hamlin, en Front Row Motorsports weigerden te tekenen en stapten naar de rechtszaal.
Het charter-systeem en de onderhandelingsdynamiek
Het systeem van charters lijkt op het franchise-model van andere sporten, waarbij een charter de garantie geeft dat een auto een plaats heeft in het veld van veertig auto’s, inclusief bepaalde financiële voorwaarden. Phelps, die deze zomer de functie van eerste NASCAR-commissaris kreeg, gaf aan dat de onderhandelingen lang en uitdagend waren. Hij benadrukte dat de aanvankelijke eis van $720 miljoen per jaar voor de teams hem en NASCAR uiteindelijk zou hebben gedwongen om te stoppen.
Tijdens de onderhandelingen bleek uit interne communicatie dat de familie France geen concessies wilde doen en stug bleef vasthouden aan het permanente karakter van de charters, hoewel NASCAR zelf het eens was met de voordelen hiervan.
Financiële details en de impact op de teams
Het mediadeal dat door NASCAR werd gesloten, leverde een bedrag op van $1,05 miljard, wat een stijging is van $33 miljoen per jaar ten opzichte van het vorige contract. Volgens Phelps ging elke dollar van die winst naar de race teams, terwijl de totale jaarlijkse uitkering voor de teams uiteindelijk op $431 miljoen uitkomt. Toch, ondanks dat de charters niet permanent zijn en de teams geen stemrecht hebben in regels en beleid, beschouwde Phelps het charter-overeenkomst als een ‘eerlijk resultaat’.
Interne communicatie liet zien dat de familie France zich verzet bleef tegen permanente charters, wat tot frustratie leidde bij NASCAR-vertegenwoordigers, inclusief voorzitter Jim France, die niet kon doorzetten in de onderhandelingen.
De voortgang en uitdagingen in de rechtszaak
Door de aanhoudende moeilijkheden in de onderhandelingen en de rigide houding van de familie France, werd de onderhandelingstijd als bijzonder lang en complex beschreven door Steve Phelps. De zaak wordt voortgezet onder supervisie van rechter Kenneth Bell, die zich ongemakkelijk begon te voelen dat de proef zeven dagen aan testimons bevat en nog geen einde lijkt te hebben.
