Inzichten tijdens een vlucht
Paus Leo XIV deelde voor het eerst wat er door zijn hoofd ging toen de stemmen begonnen te gaan in het conclaaf dat hem tot paus koos. Tijdens een breedvoerig persgesprek aan boord van een vliegtuig op weg naar huis van zijn eerste reis naar Turkije en Libanon, vertelde hij dat hij zichzelf had overgegeven aan het onvermijdelijke en alles in gods handen had gelegd.
Hij zei: “Ik haalde diep adem en dacht: ‘Hier gaan we, Heer. U bent de leiding en u leidt de weg.'” Leo antwoordde op vragen van journalisten gedurende ongeveer een halfuur, waarbij hij moeiteloos in het Engels, Spaans en Italiaans sprak over verschillende kerkelijke en internationale kwesties. Hij liet weten dat er achter-de-schermen discussies waren over Hezbollah en Israël in Libanon, en pleitte voor dialoog in plaats van militaire dreigingen van de Verenigde Staten tegen Venezuela. Daarnaast sprak hij over mogelijke toekomstige reizen naar Afrika en Zuid-Amerika en andere onderwerpen.
Persoonlijkheid en perceptie
Wat vooral een nieuw licht op Leo werpen en hem menselijker maken, zijn opmerkingen over de conclaaf en zijn leerproces als paus. Na aanvankelijk wat timide te zijn geweest in zijn communicatie met de media, toont hij nu meer vertrouwen, bestudeert hij aandachtig wat over hem wordt gerapporteerd en beschikt hij over een goed gevoel voor humor.
Toen hem werd gevraagd wat hij dacht toen hij een grote menigte zag tijdens een evenement in Libanon, voelde hij zich verrast door de grootte van de menigte. Leo suggereerde dat dat niet per se het geval was.
Hij zei: “Mijn gezicht is erg expressief, maar ik vind het vaak amusant hoe journalisten mijn uitdrukkingen interpreteren. Het is interessant. Soms krijg ik geweldige ideeën doordat jullie denken dat je mijn gedachten of mijn gezicht kunt lezen.” Hij voegde lachend toe: “Jullie zitten er niet altijd naast.”
Spirituele benadering
Voor een beter begrip van zijn gedachten, adviseerde Leo zich te verdiepen in zijn spiritualiteit. Behalve de invloed van St. Augustinus, de theoloog uit de vijfde eeuw die zijn religieuze orde inspireerde, verwees hij naar het boek De Praktijk van de Aanwezigheid van God, door een 17e-eeuwse karmelietenbroeder, Broeder Lawrence.
Hierin wordt een vorm van gebed en spiritualiteit beschreven waarbij men eenvoudigweg het leven aan de Heer geeft en de Heer de leiding laat nemen. “Als je iets over mij wilt weten, is dat mijn spiritualiteit van vele jaren,” zei hij.
Hij benadrukte dat hij, zelfs tijdens zware uitdagingen zoals het leven in Peru tijdens jaren van terrorisme en het worden geroepen voor dienst op locaties waar hij dat niet had verwacht, op God vertrouwt.
Conclaaf en pauselijke ontwikkeling
Volgens Leo bleef hij in de loop van het conclaaf, toen deksel op de neus werd gedaan door de snelste stemmen, kalm toen de stemmen zich in zijn voordeel begonnen te keren. Hij zei: “Ik heb me overgegeven aan het feit dat ik zag hoe de dingen verliepen en dacht: ‘Dit zou werkelijkheid kunnen worden.'”
Hij vertelde dat hij had overwogen om zich in de toekomst terug te trekken. “Eén of twee jaar geleden dacht ik nog eraan om met pensioen te gaan,” zei hij, “maar blijkbaar heeft u die gave ontvangen. Sommigen van ons zullen blijven werken.”
Reizen en internationale kwesties
In Libanon kreeg Leo een voorproefje van het leven als paus onderweg. Hij noemde de enthousiasme van jonge katholieken “verbazend”.
Hij zei: “Ik denk bij mezelf: deze mensen zijn hier omdat ze de paus willen zien. Maar ik zeg ook: ze zijn hier omdat ze Jezus Christus willen zien en een boodschapper van vrede willen ontmoeten.”
Hij voegde toe dat het luisteren naar hun enthousiasme en reactie op de boodschap indrukwekkend is en dat hij hoopt nooit moe te worden van alles wat jonge mensen tonen.
Internationale diplomatie en toekomstplannen
Leo drong er bij de Verenigde Staten op aan om dialoog en economische druk te zoeken in plaats van militaire bedreigingen in Venezuela.
Hij zei: “De stemmen vanuit de Verenigde Staten veranderen soms met een zekere frequentie. Het is beter om te zoeken naar manieren van dialoog en druk, inclusief economische druk, en andere manieren te vinden om te veranderen.”
Hij hoopt in 2024 of 2025 een tweede reis naar Afrika te maken, met bezoeken aan diverse landen, vooral Algerije vanwege haar rol in christelijk-islamitische relaties en haar belang voor St. Augustinus.
Hij heeft ook plannen om drie landen in Latijns-Amerika te bezoeken in 2026 of 2027: Argentinië, Uruguay en Peru, waar hij twee decennia als missionaris woonde. Vooral Argentinië wacht op een pausbezoek sinds Paus Franciscus in 2013 niet naar huis terugkeerde na zijn verkiezing.
