Een diagnose die het leven veranderde
Op een recente zaterdag vertelde Tatiana Schlossberg, kleindochter van de voormalige Amerikaanse president John F. Kennedy, dat ze werd gediagnosticeerd met terminaal kanker. In een ingezonden artikel voor The New Yorker beschreef ze dat haar arts haar vertelde dat haar overlevingskans nog ongeveer een jaar was. Op 34-jarige leeftijd kreeg ze in mei 2024 te horen dat ze leed aan acute myeloïde leukemie met een zeldzame mutatie, een aandoening die meestal bij ouderen voorkomt.
De medische weg en behandeling
Schlossberg, bekend als milieupublicist, onderging meerdere chemotherapiebeurten en onderging twee stamceltransplantaties. De eerste transplantatie kwam van haar zus, terwijl de tweede werd uitgevoerd met cellen van een niet-verwante donor. Daarnaast nam ze deel aan klinische proeven. Tijdens haar meest recente behandelingen vertelde haar arts dat haar overleving mogelijk nog een jaar zou kunnen duren, hoewel dat niet zeker was.
Politieke meningsverschillen en familieonderdrukking
In haar verhaal uit ze zorgen over de beleidsuitspraken van haar achternicht, Robert F. Kennedy Jr., die momenteel secretaris van Volksgezondheid en Human Services is. Schlossberg vreest dat de politieke standpunten van Kennedy schadelijk kunnen zijn voor kankerpatiënten zoals zijzelf. Haar tante, Caroline Kennedy, heeft bovendien de senatoren opgeroepen om de bevestiging van RFK Jr. niet goed te keuren.
Bezuinigingen en wetenschappelijke vooruitgang
Schlossberg vermeldt dat ze tijdens haar medische reis heeft gezien hoe haar familieleden, ondanks het gevecht tegen de ziekte, enorme bedragen investeren in wetenschappelijk onderzoek. Ze wijst erop dat haar grootvader bijna 500 miljard dollar had uitgetrokken voor onderzoek naar mRNA-vaccins — technologie die mogelijk ook gebruikt kan worden om bepaalde types kanker te behandelen.
Persoonlijke angsten en familiegevoelens
In haar artikel uit ze haar angst dat haar kinderen zich haar niet meer zullen herinneren. Ze voelt zich bedrogen en verdrietig omdat ze niet verder kan leven met de “geweldige” levenskwaliteit die ze had met haar echtgenoot, George Moran. Hoewel haar familie haar probeert te troosten, geeft ze aan dat ze elke dag haar pijn voelt.
Ze reflecteert op haar leven en probeert zichzelf te herinneren aan haar inspanningen om goed te zijn, om een goede student, zus en dochter te zijn, en om haar moeder te beschermen. Ze schrijft dat ze nu een nieuwe tragedie aan haar familie heeft toegevoegd en dat er niets is dat ze kan doen om dat te voorkomen.
Politieke en maatschappelijke implicaties
De familieconflicten en beleidsdiscussies rond medicijnen en onderzoekstechnologieën vormen een achtergrond voor haar verhaal. De controverse rondom haar familieleden, vooral met betrekking tot de prioriteiten in gezondheidszorg en financiering, wordt hiermee nog versterkt.
