De feestelijke verrassing voor Jeff Kent
Na meer dan zeventien jaar sinds zijn laatste wedstrijd kon Jeff Kent zijn emoties niet bedwingen toen hij werd verkozen tot de honkbalhall of fame. Tijdens de bekendmaking op zondag in Orlando, Florida, liet hij zich duidelijk emotioneel raken. “Absoluut onvoorbereid. Emotioneel instabiel,” zei hij. “Mijn gedachten waren op dat moment verward.”
Kent ontving 14 van de 16 stemmen van de commissie voor de hedendaagse periode, twee meer dan de drempel van 12 stemmen, wat overeenkomt met 75% van de stemmen. Kepers van Steroids, zoals Barry Bonds en Roger Clemens, onder de zeven spelers die opnieuw niet genoeg stemmen haalden, maakten geen deel uit van de selectie.
De ceremonie en de persoonlijke reactie
De inductie vindt plaats in het Cooperstown Museum in New York op 26 juli, samen met spelers die door de Baseball Writers’ Association of America zijn gekozen; de uitslag daarvan wordt op 20 januari bekendgemaakt. “Na de telefonische bevestiging heb ik mijn vrouw in de armen gesloten,” vertelde Kent, met een breekbare stem. “Op dat moment voelde ik hoe veel van de sport weer naar me toe stroomde. Het deed me denken aan mijn afscheidsspeech in Los Angeles, en aan de uitdrukking ‘geen tranen in het honkbal’. Maar ik hield het niet droog toen ik de sport verliet; al dat emotionele kwam naar boven.”
Carrière-overzicht en statistieken
Kent was vijf keer geselecteerd voor de All-Star en speelde 17 seizoenen, voornamelijk bij Toronto, New York Mets, Cleveland, San Francisco, Houston en Los Angeles Dodgers. Tijdens zijn loopbaan behaalde hij een batting average van .290, met 377 homeruns en 1.518 RBIs. Hij zette zich vooral als tweede honkman, met 351 homeruns, wat het record is op die positie.
Zijn meest productieve jaren waren bij de Giants, waar hij samen met Bonds in de line-up stond. “Ik denk dat ik tijdens mijn carrière dubbelspel beter heb gespeeld dan wie dan ook,” aldus Kent.
De context van de verkiezing en rivaliteit
De stemmen voor Bonds en Clemens bleven onder de benodigde drempel; beide spelers kregen minder dan vijf stemmen en kunnen pas in 2031 opnieuw voor de ballotage worden overwogen. Bonds ontkent opzettelijk doping te gebruiken, terwijl Clemens stelt dat hij nooit doping heeft gebruikt. Kent beschreef Bonds als een goede teammate, met wie hij af en toe botste. Volgens Kent was Bonds soms een bron van motivatie en frustratie tegelijk, afhankelijk van de situatie.
Controverse en momenten uit de carrière
De relatie met de Giants verslechterde na een blessure in 2002, waarbij hij volgens de officiële verklaring tijdens springtraining een motorongeluk had gehad. Kent beweerde zelf dat hij gewond was geraakt bij het wassen van zijn auto, hoewel de teamarts stelde dat hij van een motor was gevallen.
In dezelfde periode kreeg Kent ook een Conflict met Bonds, ook tijdens een wedstrijd in San Diego. Zijn eerste stemming voor de Hall of Fame was in 2014, waarin hij 15,2% behaalde, met een piek van 46,5% in 2023, zijn laatste kans. Despite his talent, Kent’s grootste spijt was dat hij nooit een World Series had gewonnen. “Ik miste mijn enige kans om dat ultieme moment te beleven, na een overwinning: het zit gewoon op de grond in de kleedkamer, alles afgesloten, en je voelt dat gevoel van compleetheid,” aldus Kent.
Veranderingen in de selectieprocedure
Sinds 2022 heeft de Hall of Fame haar commissie voor veteranen herzien; de panels bekijken nu naast de hedendaagse spelers ook de kandidaten uit de ‘klassieke’ periode. Elke commissie komt elke drie jaar bijeen, met volgende votingmomenten in december 2026, 2027 en 2028. Belangrijk is dat kandidaten die minder dan vijf stemmen krijgen, niet meer in aanmerking komen voor toekomstige ballots. Pete Rose, die sinds mei door de Hall was geschorst, zal mogelijk in 2027 voor het eerst op de ballot verschijnen, afhankelijk van nieuwe regelgeving.
