Stel je voor: je kijkt naar een wit laken en ineens lijkt het met je linker- en rechteroog nét een tikkeltje anders van kleur. Gek idee? En toch gebeurt het constant, bij iedereen — ik had het laatst zelf, toen ik ’s ochtends met halfopen ogen naar de muur keek.
Het blijkt dus: onze ogen “zien” kleuren soms anders, tegelijkertijd. Of je het nu gelooft of niet, dit is geen apart kunstje, maar de harde realiteit van ons brein en lijf. Maar waarom? En bovenal: moet je je zorgen maken — of is het gewoon een leuk weetje voor op een feestje?
Waarom zien ogen soms andere kleuren?
Het lijkt misschien sciencefiction, maar in de praktijk heeft bijna niemand twee volledig identieke ogen. Een simpel voorbeeld: je loopt vanochtend naar Albert Heijn — even snel die bonuskaas halen — en je merkt dat het licht gevoeliger is met één oog dicht. Of het nou de zon is, je scherm, of die feloranje jas van je buurvrouw… Onze ogen pikken licht iets anders op.
Hier zit wat techniek achter. De kleur die je ziet wordt bepaald door de kegeltjes in je netvlies. Die zijn heel gevoelig voor rood, groen en blauw. Maar ieder oog heeft net iets andere hoeveelheden van die kegeltjes, en — dit hoorde ik laatst van een opticien — soms zelfs een wat andere dichtheid. Dus, als je met links kijkt is wit écht net wat koeler dan met rechts. Fascinerend eigenlijk, al merk je het misschien niet elke dag.
Wanneer merk je het?
Eerlijk gezegd: ik let er zelden op, behalve als ik moe ben of als het licht extreem is. Maar maanden geleden was er in onze buurt-app een discussie gestart — half Amersfoort had ineens het idee dat hun ene oog anders zag dan het andere.
Vaak merk je het als:
- je naar een egaal, fel oppervlak kijkt (witte muur, blauwe lucht, scherm van je telefoon)
- je één oog dichtknijpt en daarna wisselt
- je in de ochtend of avond naar buiten gaat, als het licht warm of koel is
- je lens of bril niet helemaal schoon is (klassieker — zelf vorige week weer gehad)
En soms is het gewoon toeval. Of misschien een kwestie van “je aandacht erop richten”, zoals mijn oud-docent altijd zei: “Kijk naar iets en je gaat het waarderen, of… je wordt er gek van.”
Moet je je zorgen maken?
In 99% van de gevallen: nee. Kleine verschillen zijn volkomen normaal. Iedereen ziet kleuren een beetje anders — zelfs je linker- en rechteroog onderling. Mijn collega vertelde vorige maand nog dat zij Primaire Kleuren op school altijd net anders zag dan haar zusje — blijkbaar is dat dus niet raar.
Pas als je ineens een drastisch verschil merkt — bijvoorbeeld rood wordt ineens grijs, of je ziet grote vlekken — dan is het tijd voor een check bij de optometrist of oogarts. Maar bij subtiele verschillen? Gewoon laten. Trouwens, koffie schijnt te helpen… alhoewel, dat is meer voor de gezelligheid (bronnen ontbreken).
Wat kun je ermee? Eigenlijk best veel…
Misschien denk je: “Leuk, en nu?” Maar wees gerust — het is niet alleen een detail voor nerds of opticiens.
- Test het zelf eens: sluit af en toe één oog en kijk naar een felle kleur.
- Vraag je vrienden of collega’s: de uitkomst verschilt vaak enorm — altijd lachen op de vrijmibo.
- Gebruik het als excuus mocht je favoriete shirt ineens “anders” zijn gewassen (mijn vrouw trapte er laatst in — tot op heden geen ruzie).
- Of gewoon om je nieuwsgierigheid te voeden. Is ook wat waard.
Kortom: iedereen ziet een eigen versie van de wereld. Zelfs jij — met je linker- en rechteroog. En eigenlijk… maakt dat het leven alleen maar kleurrijker. Toch?
En nu jij
Sluit even afwisselend je ogen en kijk om je heen. Zie jij verschil? Deel het in de reacties hieronder — benieuwd of ik de enige ben die hierover struikelde… Of laat het gewoon gaan en pak een stroopwafel — is ook fijn zo.
