Wist je dat het Deense hygge ooit hét antwoord leek op de Hollandse stress? Overal koffie, kaarsen, wollen sokken en “ontprikkelen” — soms leek half Amsterdam in zijn sloffen te wonen. Maar nu, als je in lokale cafés of in whatsapp-groepen rondvraagt, hoor je opeens: sisu. Heel Finland zweert erbij. Wat maakt sisu zo aantrekkelijk in Nederland, en waarom is hygge nu opeens zo… 2019?
Nee, weer geen Deense kaarsen. Wat is dan sisu?
Oké, eerlijk — ik kende sisu tot een paar maanden geleden amper. Maar m’n collega uit Eindhoven noemde het laatst tijdens de lunch: “sisu is gewoon volhouden, wat er ook gebeurt.” Letterlijk betekent het ‘doorzettingsvermogen’ of ‘veerkracht’, maar zoals altijd in Scandinavië — er zit meer achter. Het gaat om moed tonen, ook als het regent, je trein uitvalt, én je AH Bonuskaart weer eens niet werkt.
En dat spreekt nogal aan, zeker in Nederland waar de NS ons dagelijks test op onze mentale kracht. Mijn moeder zei altijd: ‘even doorbijten en gaan’, maar blijkbaar hebben de Finnen daar een veel cooler woord voor bedacht. Misschien is t gewoon Scandinavisch marketing, maar het werkt—je voelt je er half stoer, half filosofisch door.
Waarom zijn we klaar met hygge?
- Sokken zijn prima, maar lossen geen werkstress op
- We zoeken steeds minder comfort, steeds meer échte kracht
- Corona heeft veel veranderd — mensen willen weer doelen, actie
- Onze regenachtige dagen vragen meer dan alleen een kop thee en een plaid
Ik geef toe: eindeloze ‘gezelligheid’ begon te voelen als uitstelgedrag. Vriendin uit Rotterdam merkte op: “Met hygge zit je vooral je problemen zachtjes te aaien, met sisu duw je er dóórheen.” Tsja. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ergens zit er wat in…
Hoe werkt sisu in de praktijk? (Of: kan dit in Amsterdam?)
Laat ik eerlijk zijn: Sisu betekent niet dat je kou lijdt voor de lol. Het is niet hetzelfde als koude douche nemen omdat dat ‘heeft ooit iemand gezegd dat goed is’. Denk meer aan: je deadlines halen ondanks chaos, blijven sporten bij motregen, tóch die moeilijke bel-afspraak maken. Zelfs — zoals mijn buurman grappend zei — bij windkracht 8 gewoon blijven fietsen.
Wat kleine stappen om sisu te proberen zonder meteen naar Lapland te verhuizen:
- Begin klein — bijvoorbeeld 10 minuten wandelen bij weer waar je normaal binnenblijft
- Stel elke week één ‘moeilijk ding’ niet uit (nota bellen, sportklasje proberen, iets nieuws leren…)
- Wees eerlijk: soms is sisu gewoon… doorgaan, ook als je geen zin hebt
Onlangs in ons buurtcafé: men vond het een beetje overdreven, maar sommigen houden wél van het idee dat je niet alles comfortabel moet maken. “Soms heb je gewoon een beetje wind nodig in je gezicht.” Nou ja, misschien is dat ook typisch Nederlands.
Kan sisu onze ‘gezelligheid’ verdringen?
Nee — hoewel wie weet… Sisu draait om balans. De Finnen staan bekend om hun nuchtere doorzettingsvermogen, maar ze vieren óók kleine successen. Dat past eigenlijk precies tussen onze borrel, regendag en deadline in. in een wereld waar alles snel, veilig en comfortabel kán zijn, kiezen we steeds vaker bewust voor iets “lastigs”.
Uiteindelijk denk ik dat geen enkele Scandinavische term hét verschil maakt. Maar het idee dat we niet alles hoeven te ‘hyggen’, dat we soms mogen zwoegen — dat voelt ergens fris. Al kan het ook zijn dat het gewoon weer een trend is en we het over een jaar alweer zat zijn. Maar goed, in de tussentijd? Misschien zijn we wel allemaal een beetje sisu geworden, zonder dat te merken…
Hoe denk jij over sisu? Klinkt het als typisch “weer zo’n Scandinavisch ding”, of spreekt het je wel aan? Laat het me weten hieronder – of praat erover in je volgende koffiepauze.
