Je kent het vast wel: je wilt je nieuwe buren verwelkomen, staat daar met een appeltaart – en ineens weet je niet of dat überhaupt de juiste stap is. Wat als je per ongeluk iets fout doet? Wist je bijvoorbeeld dat zo’n ogenschijnlijk simpel gebaar soms precies verkeerd kan vallen in Arabische culturen? Nou, daar kwam ik een paar maanden terug zelf achter…
Waarom is het zo makkelijk om de plank mis te slaan?
In Nederland vinden we het normaal om direct te zijn. “Wil je koffie?” En als iemand geen koffie wil, zeggen we gewoon: “Nee, liever thee.” Maar bij mijn buren uit Syrië bleek dat nét even iets anders te werken. Gasten slaan het aanbod soms eerst af uit beleefdheid – en pas als je aandringt, nemen ze het aan. Ik had niet aangedrongen, dus ze dachten dat ik eigenlijk niet wilde dat ze blijven. Oeps.
Wat zijn de grootste valkuilen?
- Eten aanbieden: Eén keer koffie vragen? Te weinig. In veel Arabische culturen biedt je minstens twee, drie keer aan.
- Geschenken en eten: Varkensvlees of gelatine? Beter van niet. Zelfs snoep kan tricky zijn – check even het etiket of vraag in de winkel (“halal snoep” doet het prima bij de Albert Heijn, merkte ik in Amsterdam-West).
- Directheid: Hollandse eerlijkheid kan soms te bot overkomen. Een tikje extra beleefdheid wordt gewaardeerd – zeg maar gerust een paar keer “alstublieft”.
- Bezoek en tijd: Bij ons is spontaan aanbellen normaal, maar niet iedereen zit daar op te wachten. Even appen of bellen werkt gewoon fijner – hoewel mijn buurman uit Jordanië laatst zei dat hij Nederlandse spontaniteit eigenlijk wel mist.
Drie praktische tips uit het echte leven
1. Vraag het gewoon: Klinkt simpel, maar soms maakt rechtstreeks vragen alles makkelijker. “Mag ik je iets vragen over jouw gewoonten?” Niemand kijkt je raar aan – sterker nog, het wordt juist gewaardeerd.
2. Let op kleine signalen: Oogcontact, houding, handdruk – soms merk je aan die kleine dingen al meer dan aan woorden. Op een verjaardag vorige week zag ik een hand blijven hangen bij de taart; bleek dat iemand niet wist of het halal was. Even navragen en je bent er.
3. Blijf jezelf: Authenticiteit werkt. Probeer niet “Arabischer” te zijn dan de Arabieren. Mijn collega uit Rotterdam zei eens: “Als ik mezelf gewoon ben, komt het vaak vanzelf goed.” Misschien niet altijd, maar wel meestal.
Veelvoorkomende misverstanden – en hoe je ze voorkomt
- Hand geven? Niet iedere vrouw vindt het prettig om een man de hand te schudden. Wacht gerust even af – een knikje of een glimlach werkt ook.
- Praten over gevoelige onderwerpen: Politiek, religie en familie zijn belangrijk, maar misschien niet meteen bij het eerste gesprek aansnijden. Mijn moeder zou zeggen: “Beetje aftasten eerst, kind.”
- Schoenen uit? In veel Arabische huizen gaan de schoenen uit bij binnenkomst. Vraag het gewoon even. Makkelijk opgelost.
Wat levert het je op?
Best wel wat, eigenlijk. Een buur die je vertrouwt, nieuwe smaken voor bij de borrel (ik had nog nooit mansaf geproefd, tot vorige maand), en soms zelfs handige tips uit onverwachte hoek — laatst kreeg ik hulp bij het ontcijferen van een brievenbusbriefje, waar ik zelf geen touw aan vast kon knopen.
Misschien loop je een keer tegen een misser aan — hoort erbij. Maar eerlijk gezegd heb ik nog nooit meegemaakt dat goede wil niet werd gewaardeerd. En als het gesprek even stroef loopt? Nou, dan mag je gewoon lachen om jezelf. Dat is ook cultureel.
Kortom, wees niet bang voor een foutje. Zolang je nieuwsgierig en open blijft, kom je vaak al een heel eind. En wie weet — misschien delen je buren straks hun geheime recept voor baklava met jou. In ieder geval, als je nog verhalen of tips hebt, laat gerust een reactie achter onder dit artikel. Samen leren we echt meer… nou ja, ongeveer zo.
