De komende supermaan in december
In december zal de laatste supermaan van het jaar zichtbaar zijn aan de hemel. Deze gebeurtenis trekt altijd de aandacht van sterrenkijkers en geïnteresseerden in hemelverschijnselen. De maan lijkt dan aanzienlijk groter en helderder dan gewoonlijk, wat zorgt voor een indrukwekkend gezicht in de nachtelijke hemel.
Waarom een supermaan ontstaat
De baan van de maan rond de aarde is niet ideaal cirkelvormig, maar elliptisch. Hierdoor komt de maan tijdens haar omloop soms dichter bij de aarde en soms verder weg. Wanneer de volle maan zich op het dichtstbijzijnde punt in haar baan bevindt, spreekt men van een supermaan. Tijdens zo’n gebeurtenis lijkt de maan tot wel 14% groter en 30% helderder dan de zwakste maan van het jaar, volgens NASA.
Frequentie en observatie
Supermoons gebeuren enkele keren per jaar en meestal in clusters, doordat de maan haar positie in de elliptische baan op een gunstig punt bereikt. De gebeurtenis van donderdagnacht vormt de laatste van drie opeenvolgende supermoons in 2025. Het is mogelijk om deze maan zonder speciale apparatuur te zien, mits de hemel helder is. Toch is het moeilijk om de subtiele veranderingen met het blote oog exact waar te nemen.
Het effect van de maanillusie
Of het nu een supermaan is of niet, de maan lijkt altijd groter wanneer deze zich dicht bij de horizon bevindt. Dit fenomeen wordt de maanillusie genoemd en is een visueel trucje dat wetenschappers nog niet volledig kunnen verklaren. Wanneer de maan een supermaan is, wordt dit effect nog net iets opvallender, aldus astronoom William Alston van de Universiteit van Hertfordshire.
Getijverschillen tijdens een supermaan
Tijdens een supermaan kunnen de getijden iets hoger uitvallen, omdat de maan dan dichter bij de aarde staat. De daadwerkelijke verschillen in waterstand zijn echter minimaal en nauwelijks opvallend voor de meeste waarnemers.
Ondersteuning en verantwoordelijkheid
De afdeling Gezondheid en Wetenschap van het Associated Press ontvangt steun van het Howard Hughes Medical Institute’s Department of Science Education en de Robert Wood Johnson Foundation. De AP is volledig verantwoordelijk voor alle inhoud van dit artikel.
