Heb je je ooit afgevraagd waarom het ontbijt in Zuid-Korea niets lijkt op onze boterhammen of yoghurt met muesli? Tijdens een wandeling door de Haagse Chinatown, viel het me op hoe een Koreaanse vriend haar hele maaltijd benaderde — en geloof me, mijn Hollandse eetgewoontes leken ineens behoorlijk saai. Er zit een wereld achter die kleine kommetjes en onverwachte smaken, al dacht ik altijd: “hoe ingewikkeld kan eten zijn?” Nou, blijkbaar best wel.
Maaltijden als een sociaal ritueel
Het draait in Korea niet alleen om het eten zélf, maar vooral om samen delen. Geen opscheppen voor jezelf — op tafel staan tientallen kommetjes met banchan (bijgerechten) en iedereen pakt wat en wanneer-ie wil. Mijn buurvrouw, die jaren in Seoul woonde, zei laatst nog: “Samen aan tafel zitten daar voelt echt als een mini-feestje, elke dag.” In onze eetcultuur staat ‘efficiënt en snel klaar’ centraal, maar in Korea kan je gerust een uur blijven natafelen. Het voelt bijna als een kleine vakantie — op woensdag na werk gewoon met je vrienden kimchi en bibimbap delen.
Respect in elke hap: de etiquette maakt het verschil
Dingen als je lepel in de rijst laten staan? In Korea: doodzonde. Je schenkt altijd eerst voor een ander in, zeker als het een oudere is — mama zegt: “altijd beleefd, ook aan tafel.” Zelfs het oppakken van je kom mag thuis, maar nooit in een publiek restaurant. En weet je nog, die puber die vorige maand viral ging met zijn noodle-slurp sounds? Daar is dat dus totaal normaal omdat men vindt dat je dan laat merken dat je het eten waardeert. Wie had dat gedacht?
Kleine komtjes, groot effect: porties en balans
- Banchan: 5 tot soms wel 20 kleine bijgerechten, van gefermenteerde groenten tot omeletreepjes.
- Soep en rijst: altijd los geserveerd, zodat je combinaties naar smaak kunt maken.
- Geen “bord leeg eten”, maar eten tot je genoeg hebt. Je volproppen? Niet sjiek daar.
Gek genoeg eet je zo eigenlijk meer verschillende dingen, maar minder volume. Drie maanden terug probeerde ik het zelf en — hoewel ik af en toe per ongeluk alles door elkaar gooide, was mijn maag opvallend tevreden.
Fermentatie: het geheime wapen van Koreaans eten
Het klinkt misschien als iets wat alleen foodies waarderen, maar gefermenteerde producten zijn de hoeksteen van de Koreaanse maaltijd. Kimchi, doenjang (sojapasta), zelfs pittige tofu, alles heeft die typische funky smaak. Mijn collega vond het wat spannend (“het ruikt naar sportsokken, maar proeft verrassend fijn”), maar het schijnt echt goed voor je spijsvertering te zijn. Inmiddels mis ik het als ik een week Hollandse kost eet.
Laatste tips als je zelf wilt proberen
- Kijk eens rond bij de Aziatische super in Rotterdam of Amsterdam – vaak hebben ze verse banchan-kits.
- Probeer thuis eens een paar kleine schaaltjes met groente, omelet, tofu en gefermenteerde dingen. Combineer wat je lekker vindt.
- Neem je tijd: snel eten is nergens voor nodig. Drie keer raden waar de meeste leuke gesprekken bij mij in huis ontstaan…
en als het allemaal te veel gedoe lijkt — gewoon proberen. Misschien dat het langzaam went.
Tot slot…
Eerlijk, ik dacht altijd dat eten gewoon eten was. Maar sinds ik deze Koreaanse gewoontes heb overgenomen, voelt avondeten meer als een rustmoment dan als een snelle klus. Of het bij iedereen past, weet ik niet. maar voor mij werkt het. Wat vind jij? Durf je aan al die vreemde bijgerechtjes, of juist liever een Hollandse AVG? Laat je mening achter — ik ben benieuwd wie er ook al op kimchi is overgestapt…
