Een persoonlijke ervaring met vliegangst
Adelynn Campbell had haar laatste vlucht eind vorig jaar, die eindigde in een paniekaanval, die ze grotendeels kon doorstaan met hulp van een attente flight attendant. Sindsdien is haar bezorgdheid om te vliegen toegenomen, vooral nadat in januari een vliegtuig van American Airlines met een helikopter botste boven Washington, D.C., wat leidde tot de dood van 67 mensen en de ergste Amerikaanse luchtvaartramp in bijna 25 jaar. Campbell, die een coffeeshop in San Diego runt, zegt dat haar angst voor vliegen duidelijk is toegenomen en dat ze nu terughoudender is om een vlucht te boeken.
Waarom is enige nervositeit begrijpelijk?
Het is begrijpelijk dat mensen zich zorgen maken over vliegen, zeker na de recente incidenten. Zoals Mel Brooks ooit zei: “Als God wilde dat we vlogen, had hij ons tickets gegeven.” Voor sommige personen kan deze nervositeit echter leiden tot ernstige angst, die professionele hulp kan vereisen. Het is opvallend dat niet alleen mensen met bestaande vliegangst zich nu ongeruster lijken te voelen, maar ook degenen zonder eerdere angsten bespreken de zorgen over het vliegen.
Toename van vliegangstekens en oorzaken
Volgens psychologen en stewardessen is er de laatste tijd een toename in vlieggerelateerde zorgen, wat wordt bevestigd door gegevens van de TSA die aangeven dat het luchtverkeer in maart en begin april lager lag dan vorig jaar. Deze daling wordt toegeschreven aan economische onzekerheid, minder zakelijke en overheidsreizen, en de bezorgdheid over recente incidenten in de luchtvaart. De FAA erkende onlangs dat ze niet genoodzaakt zijn om voldoende veiligheidsmaatregelen te nemen. Uit peilingen blijkt dat minder Amerikanen dit jaar zich veilig voelen bij het vliegen.
Stewardessen die werken op luchthavens rond Washington, D.C., waren vooral getroffen door de botsing in januari. Sommige werknemers vroegen tijd vrij om hun emoties te verwerken, en één stewardess verliet haar baan.
Wat is vliegangst?
Vliegangst, ook wel aerofobie genoemd, gaat verder dan alleen nerveus zijn voor een vlucht. Het is een intense vorm van angst die zich richt op specifieke aspecten van het vliegen. Veel aerofoben worden vooral onrustig tijdens het opstijgen en landen, of wanneer ze denken aan opgesloten zitten in een vliegtuig. Volgens schattingen lijdt ongeveer 25 miljoen volwassenen in de VS aan deze angst, die vaak begint in de volwassenheid. Mensen die als kind geen problemen hadden met vliegen, kunnen er als volwassene meer last van krijgen, vaak tijdens grote levensveranderingen zoals trouwen of ouderschap.
Meestal ontstaat de angst in de 20er of 30er jaren, een periode waarin mensen vaak te maken krijgen met grote veranderingen en verantwoordelijkheden. Een slechte vlucht met turbulentie of andere problemen kan angst blijven veroorzaken. Campbell, die zelf ook andere vormen van angst ervaart, ontwikkelde haar vliegangst enkele jaren geleden. Als transgender ervaart ze extra stress door mogelijke discriminatie tijdens reizen, bijvoorbeeld bij de securitycontroles.
Waarom is aerofobie zo complex?
Volgens Carbonell, een psycholoog uit Chicago die zich richt op vliegangst, heeft deze angst vaak meer te maken met claustrofobie en het gevoel niet controle te hebben, dan met de angst om neer te storten. Campbell beschrijft haar eigen ervaring als het gevoel ’tevastzitten en niet kunnen ademen’. Stewardessen, zoals Sara Nelson, zien regelmatig passagiers met paniekaanvallen, waarbij ze soms zuurstof moeten toedienen. De ervaringen kunnen intens zijn en vereisen professionele aanpak.
Hoe kan men vliegangst overwinnen?
Ondanks dat statistieken aantonen dat vliegen waarschijnlijk de veiligste manier van reizen is, kunnen angstgevoelens moeilijk weg te redeneren zijn. Psycholoog Carbonell adviseert vooral dat mildere vormen van vliegangst met behulp van technieken zoals diepe ademhaling kunnen worden aangepakt. Langere uitademingen helpen het lichaam te ontspannen. Voor ernstigere gevallen kan exposuretherapie worden ingezet, waarbij cliënten geleidelijk wennen aan foto’s, video’s of virtuele realiteit met beelden van vliegtuigen die veilig vliegen. Het doel is om te leren omgaan met de angst en deze te accepteren.
Carbonell raadt aan om oefenvluchten te maken zonder werk of andere verplichtingen en het bijhouden van een dagboekje bij symptomen. Dat helpt patiënten hun gevoelens te accepteren door het tellen van hun symptomen.
Het belang van hulp vragen
Stewardessen, zoals Nelson, die jaren voor United Airlines werkte, geven aan dat het niet ongebruikelijk is dat ze tijdens vluchten met paniekgebeurtenissen te maken krijgen. Zij hebben meegemaakt dat passagiers in paniek raakten en zuurstof nodig hadden. Campbell probeerde tijdens een vlucht van Detroit naar San Diego haar zelfhulpmethoden, zoals ademen, maar haar paniekaanval werd niet voorkomen. Een collega merkte haar zenuwachtigheid op en schakelde een stewardess in die haar hielp. Later zocht de stewardess contact met haar om te zien hoe het ging.
Campbell waardeerde die ervaring zeer. Het benadrukt dat professionele hulp en medeleven in deze situaties cruciaal kunnen zijn.
De afdeling Gezondheid en Wetenschap van AP ontvangt ondersteuning van de Howard Hughes Medical Institute’s Science and Educational Media Group en de Robert Wood Johnson Foundation. Alle inhoud is volledig eigendom van AP.
