Stel je voor: een plek zo onbekend dat zelfs je collega uit Groningen er nog nooit van gehoord heeft. Toch ligt het verscholen in eigen land — je stapt zo binnen in een andere wereld. Opgelet dus, want als je gek bent op bijzondere plekken, kun je deze locatie maar beter niet overslaan.
Waarom niemand hier komt — en waarom jij wel zou moeten
Laat ik gelijk eerlijk zijn: ik twijfel een beetje of ik mijn nieuwste ontdekking wel hardop moet delen… Aan de andere kant, delen is ook wat waard. Waar ik het over heb? Klein Zwitserland — ergens tussen Nijmegen en de Duitse grens. Op zondagmiddag, toen de rest van Nederland in de file naar de kust stond, wandelde ik er bijna alleen.
- Geen hordes toeristen, zelfs in hartje zomer
- Heuvels, beekjes, en oude bomen — het ruikt er altijd fris
- Horeca? Jawel, maar meer dorpscafé dan hippe latte-bar
Het meest bizarre vond ik misschien wel de stilte. Wat mijn buurman laatst zei (“Hier hoor je alleen vogels en je eigen gedachtes”) blijkt helemaal waar. En geloof me: als je een paar dagen uit de drukte wilt — dit is zo’n plek waar je gewoon langzamer gaat lopen.
Wat maakt het tot een ‘verborgen paradijs’?
De afgelopen maanden heb ik het veel gehad over “verborgen parels”. Naar mijn mening is dat een term die te vaak gebruikt wordt voor plekken waar het alsnog vol staat met dagjesmensen. Maar hier — in de bossen rondom Berg en Dal bijvoorbeeld — voelde het nog écht onontdekt. Zelfs op zaterdagmiddag, na zo’n typisch Hollands regenbuitje, bleef het opvallend leeg.
een vriend uit Utrecht merkte laatst op dat je in deze hoek van Gelderland soms gewoon even vergeet dat je in Nederland bent. Je verwacht bijna Alpenkoeien, terwijl je gewoon ’n bord koffie en appeltaart kunt scoren bij de plaatselijke molen.
Twee routes voor een mini-avontuur
-
De Duivelsberg-route
Start bij het pannenkoekenhuis (je weet zelf — aanrader!), ga omhoog richting Duivelsberg. Echt pittig, beetje glibberen als het nat is. Maar wow: dat uitzicht bovenop. Daar kun je uren blijven staan. -
Het Filosofendal
Ga eens de andere kant op: vanuit Beek loop je zo een dal in waar het pad zich om een kabbelend beekje slingert. Ik ben geen dichter, maar hier krijg je gewoon zin om poëzie te schrijven.
Tips als je gaat (en je smartphone thuis laat)
- Neem een papieren kaart mee — GPS doet het soms vreemd tussen de heuvels
- Check even wanneer de horeca open is; sommige tenten sluiten spontaan na de lunch
- Waterdichte schoenen zijn geen overbodige luxe
- Als je geluk hebt, spot je een ree in de ochtendmist — geen garantie, maar toch
Ik weet niet of iedereen deze plek even magisch vindt, maar mijn moeder zei na de eerste wandeling: “Hier hoef ik voorlopig niet weg.” En ze kan best kritisch zijn… Misschien werkt het vooral als je écht even rustig wilt doen, zonder de hele dag je telefoon te checken.
Tot slot: kun je dit geheim bewaren?
Gek genoeg hoop ik dat deze hoek van Nederland — Klein Zwitserland, de Duivelsberg, Filosofendal, hoe je het ook noemt — een beetje onopgemerkt blijft. Maar goed, dat is misschien niet helemaal eerlijk. Dus: neem een vriend of vriendin mee, laat het grootstedelijke gehaast achter je, en probeer gewoon te genieten van dat ‘even nergens zijn’ gevoel. Wie weet kom je jezelf nog tegen… in ieder geval even niet iedereen.
Ken je nog meer onopgemerkte plekken, of heb je tips voor écht bijzondere wandelingen? Gooi ze hieronder in de reacties. Zo houden we Nederland samen een beetje spannend — nou ja, u snapt het.
