Stel je voor: je zit in de trein van Rotterdam naar Groningen, telefoon in de hand — maar geen WiFi, geen 5G, wél volle toegang tot het internet. Geen sciencefiction, maar een van de bizarste wetenschappelijke ontdekkingen die ik dit jaar tegenkwam. Onderzoekers in Delft hebben namelijk een compleet nieuwe manier gevonden om data te versturen — zónder onze vertrouwde draadloze netwerken.
Wat is er nu precies ontdekt?
Dus: wifi uit, 5G uit, maar toch een snelle verbinding? Ongeveer drie maanden geleden las ik een artikel van de TU Delft. Zij hebben geëxperimenteerd met dataoverdracht via… geluidsgolven. Niet die cliché dog-whistle, maar écht ultrasoon geluid dat mensen niet kunnen horen, maar apparaten wel kunnen “verstaan”.
Het komt erop neer dat je telefoon data “luistert” die uit een speaker of zelfs uit de muren kan komen. Mijn buurman verklaarde me voor gek toen ik het vertelde, maar volgens de wetenschappers is het mogelijk om films te streamen of bestanden te versturen, allemaal zonder traditionele signalen.
Hoe werkt het (en wat heb je eraan)?
Eigenlijk lijkt het een beetje op hoe vleermuizen elkaar vinden in het donker. Je apparaat stuurt geluid uit op een frequentie die wij niet horen, en een ander apparaat kan dat ontvangen en omzetten naar data. Even simpel gezegd als ik het nu uit kan leggen — er komt heel wat akoestische wiskunde bij kijken.
Volgens de Delftse onderzoekers zijn er meerdere voordelen:
- Meer privacy — geen traditional tracking.
- Werkt in afgesloten ruimtes waar wifi geen bereik heeft.
- Minder last van netwerkcongestie.
- Potentieel veel energiezuiniger.
Maar, en hier komt het: het werkt nog niet perfect voor iedereen. In ons tech-chatgroepje waren sommigen lyrisch, anderen sceptisch. Vooral door omgevingsgeluid kan je “verbinding” instabiel worden. Gelukkig zijn er proefopstellingen in Den Haag waar je het live kunt testen.
Zal dit onze mobiele wereld veranderen?
Ik bedoel — waarom zou je nog een wifi-spot zoeken in Utrecht Centraal als je gewoon via geluidsgolven in kunt loggen? Toch zit ik te twijfelen: als je kat of hond straks telkens bij het Netflixen uit z’n dak gaat vanwege die ultrasone piepjes, wordt het lastig thuiswerken… al gaf een collega als tip om zo’n frequentiefilter te gebruiken — schijnt in Chinese webshops al te koop.
Komt bij: privacy klinkt fijn, maar stel je voor dat iedereen ineens data naar elkaar ‘fluistert’ in drukke treincoupés. Gaat dat niet keihard botsen? Misschien zijn we straks wel op zoek naar ouderwetse stilte…
Wat kunt u ermee — vandaag al?
- Lees je in op de TU Delft-site: zij publiceren regelmatig updates, ook in simpel Nederlands.
- Wil je het zelf testen? In Den Haag staan nu demo-kits in de Central Library (weekend open volgens mij — maar check even).
- Denk mee: waar zou jij deze technologie toepassen? Mijn moeder riep direct: eindelijk tv overzetten op haar oude portable radio. Geen idee of dat kan…
In het kort — het wordt een kwestie van afwachten hoe snel bedrijven als KPN of Ziggo hier iets mee gaan doen. Nu is het vooral wat experimenteren en veel nerd-pret, maar wie weet zit je over een jaar op het strand van Scheveningen gewoon relaxed te appen zonder een streepje ontvangst. Nou ja, als het meezit…
En nu?
Heeft u ideeën, vragen, of denkt u: dit klinkt als sciencefiction? Laat een reactie achter of stuur het artikel door naar die vriend(in) die altijd klaagt over slecht bereik in de trein. Wie weet gaan we samen het wifi-loze tijdperk in. En als ik ergens iets fout heb — verbeter me gerust. In de wetenschap is niets ooit “af”, toch?
