Wist je dat de allereerste quantumcomputer minder kracht had dan de gemiddelde smartphone van nu? Toch leek het, niet zo lang geleden, alsof “quantum” onze toekomst zou bepalen — van beveiliging tot biomedische doorbraken. En nu? Quantumcomputers zijn, tja, zo goed als uitgestorven. Wat komt er eigenlijk voor in de plaats? En waarom praten we hier in Almere meer over AI pizza-bezorgers dan over quantum? Misschien is het tijd om te kijken wat straks écht je leven verandert.
Waarom zijn quantumcomputers verdwenen?
Drie jaar geleden — in die goede oude tijd voor ChatGPT-achtige AI alles overnam — kon je geen tech-article openen zonder “quantum supremacy” te zien. Zelfs m’n oude buur uit Haarlem had het erover… Maar uiteindelijk bleek het vooral een racesport tussen techgiganten. De reden dat ze nu uit het straatbeeld (en uit de krantenkoppen) verdwenen zijn? Kosten, schaalbaarheid en energie. Niet iedereen kan een machine in z’n kelder kwijt die kouder moet zijn dan de ruimte — letterlijk.
En heel eerlijk: als zelfs mijn collega uit ons Rotterdamse kantoor na maanden sleutelen nog steeds geen werkende quantum-app op de markt heeft gekregen, zegt dat iets.
Wat komt er voor in de plaats?
AI-infrastructuren en neuromorphic computing — dat zijn de nieuwe buzzwords. Slimme chips geïnspireerd op het brein, die minder energie slurpen en leren zoals wij dat doen. Op school lachten we nog om “slimme koelkasten”, maar nu bestelt mijn koelkast bij Albert Heijn automatisch melk als ik op vakantie ben… en ik ben daar niet rouwig om, trouwens.
Eén van de meest besproken technologieën uit onze Utrechtse innovatie meetup vorige maand, is optical computing — rekenkracht door licht in plaats van elektriciteit. Klinkt buitenaards, werkt sneller en koeler. Mijn buurmeisje (werkt bij ASML) zegt trouwens dat dit in Veldhoven altijd onderwerp van gesprekje is in de kantine. Of het straks onze smartphones inhaalt… daar durf ik m’n hand niet voor in het vuur te steken, maar wie weet.
Zijn we iets kwijt nu quantumcomputers weg zijn?
Daar verschillen de meningen nogal over. Quantum was goed in hele specifieke taken, zoals ontcijferen van complexe encryptie — maar alleen als het schaalbaar werd. In de praktijk zijn de meeste alledaagse problemen (autonoom rijden, betere weersvoorspellingen, complex logistiek plannen) veel sneller te tackelen door de nieuwste generatie AI’s. Gisteren zei een docent uit Leiden nog dat hij z’n hele curriculum moest omschrijven nu quantum weer “retro” voelt.
Wat wel mist: het gevoel van ongrijpbare sciencefiction. Eerlijk, soms mis ik het hype-gevoel tijdens een kop koffie aan de Erasmusbrug. Maar praktische winst? AI doet nu veel dat ooit uitsluitend met quantum kon. Misschien werkt het voor mij — niet zeker dat jij hetzelfde ervaart, hoor.
Moet je nu overstappen naar iets nieuws?
Als je een bedrijf runt — of gewoon vooruitdenkt — is het goed om niet te zwaar te leunen op één techtrend. Wie begin 2020 zwaar had geïnvesteerd in quantum, zit nu misschien met lege handen. Mijn advies? Volg de ontwikkelingen rond neuromorphic en optical computing. Experimenteer, maar spring niet in elk schip tegelijk.
- Kijk naar investeringen van grote Nederlandse spelers (denk NXP, Signify)
- Blijf kleine pojecten testen — juist in een lokale scale-up scene
- Volg conferenties zoals The Next Web, Techleap.nl updates etc.
- Neem AI tools serieus, want die nemen veel over — sneller dan je denkt
En nu?
In het kort — quantumcomputers zijn (voorlopig?) exit. Nieuwe technologieën vullen het gat sneller dan je een cappuccino inschenkt. welke kant het straks precies opgaat, weet niemand (behalve misschien die ene collega uit Eindhoven — maar die zegt altijd dat hij het weet). In de praktijk wordt je dagelijks leven eerder geraakt door slimme AI dan door quantum. Probeer het gewoon eens uit, zou ik zeggen… Nu je hier toch bent: hoe denken jullie over deze verschuiving? Drop gerust je eigen ervaringen onder dit artikel.
