Stel je voor: je checkt de NS-app op station Sloterdijk en je telefoon is wéér bijna leeg. Frustrerend. Maar wist je dat jouw lichaam continu elektriciteit opwekt — en dat sommige mensen serieus proberen die stroom te gebruiken om devices te laden? Klinkt als sciencefiction. Toch liep ik drie maanden geleden iemand op de UvA tegen het lijf die beweerde een fitnesstracker, heel eventjes, met alleen zijn eigen lijf van stroom te kunnen voorzien. Nu, ik ben sceptisch, maar nieuwsgierig werd ik wel.
Hoe werkt het precies? Je lichaam als energiebron
Ons lichaam is in essentie een wandelende batterij — een netwerk van mini-elektroden en ionen. Het verschil in spanning tussen de binnen- en buitenkant van je celmembraan is letterlijk te meten. Het gemiddelde menselijk lichaam produceert per dag zo’n 100 watt aan warmte-energie. Ter vergelijking: een ouderwetse gloeilamp gebruikt er 60. Maar… wat als je een deel van die ‘interne elektriciteit’ kon aftappen?
- Spieren werken met stroompjes: een simpele handbeweging veroorzaakt stroomstootjes
- Je hart produceert met een ECG-ritme een elektrische signatuur — cardiologen meten deze dagelijks
- Kleine wearables (zoals bepaalde biosensoren van Philips) halen tegenwoordig laadspanning uit lichaamswarmte via thermoelectriciteit
Toch, volledige telefoons laden? Mwah. Het is nog vooral een idee voor de toekomst — tenzij je bereid bent, net als mijn collega Henk, de hele dag rond te lopen met elektroden op je huid en tikkie vreemd aangekeken wilt worden in de HEMA.
Praktisch: wat kan al, wat is nog toekomstmuziek?
Wearables staan vooraan. Philips en TNO testen al met smartwatches die werken op thermisch verschil: het Seebeck-effect gebruikt het temperatuurverschil tussen huid en lucht. Resultaat? Genoeg energie voor een sensor, maar geen TikTok sessie tijdens het fietsen van Amsterdam naar Zandvoort.
- Eén experiment van de TU Eindhoven leverde (met veel moeite) 1,5 volt op — net genoeg voor een ledlampje
- Powerfoyle, een Zweedse innovatie, gebruikt naast licht óók lichaamswarmte om kleine apparaten te laden
- Toch: een moderne smartphone vraagt 5 volt bij 1-2 ampère. Dat is dus honderd tot duizend keer zoveel stroom als een menselijk lichaam ‘echt’ afgeeft
In het Nederlands tech-koffiehoekje hoorde ik vorige week nog: als we ooit écht mensen als powerbank gaan gebruiken, worden de wachtrijen bij festivals — door mensen die even willen opladen — ineens een stuk gezelliger. Of juist ongemakkelijk, kan ook.
Kun je het zelf proberen (en is dat veilig)?
Heel eerlijk: ik zou het thuis niet meteen met kabeltjes en natte vingers doen. Maar wie technisch is — en niet bang voor rare blikken — kan een simpele peltier-element of DIY-wearable als experiment proberen. Op YouTube staan filmpjes (waar half Delft naar kijkt, blijkbaar) van studenten die zo hun led verlichting aanzetten door een hand vast te houden.
Let op: hightech spullen als implants of directe stroominterfaces hebben serieuze risico’s — altijd even checken met een professional… of mama bellen, zoals we hier in Rotterdam altijd doen voor advies.
Toekomst: lopen we straks allemaal als oplaadpunt rond?
Energie uit het lichaam: voorlopig blijven het vooral mooie prototypes en demo’s op de Dutch Design Week. Misschien zit de sleutel in slim combineren van zonne-energie én bio-energie? Of gewoon wat minder op je telefoon scrollen onderweg — ook een optie.
Kortom: je hoeft je powerbank nog niet af te schrijven, maar het idee dat je lichaam mini-apparaten zou kunnen voeden — dat is toch een fascinerend vooruitzicht. Wie weet, over vijf jaar lachen we om kabels in de trein.
Heb je zelf wel eens geëxperimenteerd met het opwekken van energie uit je lichaam? Of ken je een buurman die claimt zijn horloge te laden met alleen z’n pols? Deel je ervaring hieronder — want stiekem ben ik benieuwd wat mensen allemaal proberen. Tot in de comments!
