Kleine Griekse eilanden kennen we meestal van vakantiefoto’s en olijfolie, maar wist je dat op Ikaria mensen opvallend vaak 90 of zelfs 100 jaar worden? Sommige Nederlanders halen de pensioenleeftijd al puffend, terwijl op Ikaria zestigers regelmatig een dansje wagen op het dorpsplein — geen grap. Waarom zouden wij ons niet laten inspireren door hun relaxte, vitale levensstijl? Toen ik het op een dinsdagavond in ons buurtcafé over “Blue Zones” had, hoorde ik drie verschillende mythes over voeding, wijn en zelfs siësta’s. Tijd om feiten van fabels te onderscheiden.
Wat maakt Ikarianen zo bijzonder?
Even inzoomen: Ikaria is officieel één van de vijf “Blue Zones” — regio’s waar mensen bovengemiddeld gezond oud worden. Volgens onderzoek (onder andere National Geographic, geen vaag YouTube-kanaal) registreert Ikaria de laagste cijfers voor hartziektes en kanker in heel Europa. Terwijl de gemiddelde Amsterdammer al na een halfuurtje fietsen naar adem hapt, beginnen Ikarianen hun dag wandelend tussen de heuvels met uitzicht op zee.
De Ikarische levensstijl: eenvoud met effect
Eerlijk is eerlijk: het draait lang niet alleen om wat ze eten. Natuurlijk maakt de lokale keuken veel gebruik van groenten, peulvruchten en olijfolie, maar het echte verschil zit, naar mijn idee, in hun dagritme en gemeenschapsgevoel. Mijn collega vertelde laatst dat haar Griekse oma elke dag een uurtje sloot ogen dicht doet — siësta’s werken dus niet alleen in Spanje.
- Beweeg zonder sportschool: Elke dag, gewoon wandelend, tuinierend, of al dansend op lokale muziek. Fitnessabonnement overbodig.
- Eten wat het seizoen biedt: Gebakken courgette, wilde kruiden, bonen — altijd vers en lokaal. Sinds ik dat probeer, zit ik verrassend lekkerder in mijn vel.
- Rust over routine: Op Ikaria geen strak agendaklokken. Na de lunch? Heel normaal om een dutje te doen. Mijn buurman uit Rotterdam noemt het “het geheim van zijn pensioen”.
- Samen eten & praten: Eten is daar geen haastklus — aan tafel deel je het laatste dorpsnieuws. In ons gezin proberen we dat nu minstens op zondag.
Kun jij Ikarisch leven in Nederland?
Misschien denk je: “leuk, maar ik heb geen zon en zee voor de deur.” Klopt, maar toch zijn er verrassend veel kleine aanpassingen mogelijk. Zelf heb ik maanden geleden de lunchwandeling herontdekt — in plaats van achter mijn laptop blijven hangen. Het hoeft geen uur, een kwartiertje werkt al.
Wat betreft voeding: probeer eens bonenschotels of gestoofde groenten, in plaats van elke avond vlees. De markt op zaterdag biedt, net als op Ikaria, verrassende seizoensproducten — vorige week spotte ik zelfs verse snijbiet en venkel.
Nooit meer stress of ouderdomskwaaltjes?
Geloof me, ook op Ikaria maakt men zich zorgen — over de olijfoogst, familie, geld. Maar hun geheim zit vooral in de eenvoudige dingen vaker samen ervaren: buitenlucht, samen lachen, goed eten, je werk even loslaten. Of dat bij elk Nederlands huishouden werkt, is maar de vraag. Toch ken ik mensen die zo, zelfs met stadse drukte, minder gestrest ouder worden. misschien heb ik gewoon geluk met mijn buren.
Iets voor jou?
Misschien denk je nu: “Ik wil het proberen — maar waar begin ik?” Hier enkele simpele stappen:
- Plan minstens één gezamenlijke maaltijd per week (zonder telefoons)
- Doe — echt waar — overdag een powernap, al is het maar 10 minuten
- Kies één dag per week vleesvrij en probeer een Ikarisch recept
- Bel aan bij een buur, maak samen een wandeling of bak iets voor elkaar
In het begin lijkt het onwennig — en niet alles werkt voor iedereen. Maar al verander je maar één gewoonte, dan kun je volgens mij al verschil merken. Misschien zit het geheim van Ikarisch lang leven niet in één wondermiddel, maar vooral in aandachtig omgaan met jezelf én anderen. In ieder geval ga ik deze week weer eens spontaan aan bij m’n moeder.
In het kort: zoek het niet te ver, kijk gewoon bij de buren of op het Plein. Heeft u zelf nog tips voor een relaxter en vitaler leven? Laat het weten in de comments — daar leren we allemaal wat van, toch?
