Onlangs gerapporteerde misdrijven en getuigenissen uit Mali en Mauritanië
In de regio’s rond Mali, worden geruchten over wreedheden die variëren van onthoofding tot seksueel geweld, steeds relevanter. Verschillende getuigen, vaak onder cover, beschrijven incidenten die overeenkomen met de tactieken die eerder werden toegeschreven aan privé-milities en paramilitaire groepen.
Een moeder houdt de gesloten hand van haar dochter vast, die sinds haar vlucht uit Mali acht maanden geleden niet heeft losgelaten. De familie is gevlucht voor gewelddadigheden en zoekt nu bescherming in Mauritanië, waar ze geconfronteerd worden met traumatiserende herinneringen.
Vluchtelingen en hun verhalen van geweld en verlies
In refugee kamp Mbera beschrijven ooggetuigen dat de Nigeriaanse en Malinese inwoners onder een zero-tolerance beleid door de militaire machten en strijdgroepen worden getroffen. Een melkboer uit Mali, Bakary Bah, vertelt dat hij in 2023 zijn dorp moest verlaten nadat meer dan twaalf mensen, waaronder zijn broer, werden vermoord. Hij zit nu in een kamp in Mauritanië, terwijl hij worstelt met de herinneringen aan het bloedbad.
Moyme, eveneens uit Mali, schetst haar vlucht uit angst voor zowel het Malinese leger als zijn Russische bondgenoten en deelt haar ervaringen van angst en verlies in het vluchtelingenkamp.
Industriële wreedheden en haar getuigen
Verschillende vrouwen vertellen over de gruwelijke gebeurtenissen in hun dorpen. Een fulani-vrouw weeft traditioneel in haar nieuwe woonplaats, terwijl een dorpschef uit Noord-Mali beschrijft dat de Afrikaanse Corps, de nieuwe Russische troep, hetzelfde scorched-earth beleid voert als de Wagner-groep, inclusief het bombarderen van markten en het executeren van burgers zonder waarschuwing.
Een jonge meisje, slechts vier jaar oud, werd tijdens een droneslag in Mali gewond en wordt nu in een gezondheidskliniek verzorgd. Haar verhaal onderstreept de humanitaire crisis die wordt veroorzaakt door militaire campagnes.
Wreedheden bij de grens en in vluchtelingenkampen
In Mauritanië beschrijven migranten dat ze worden aangevallen door gemaskerde, witte mannen die met militaire middelen lijken te opereren. Een vrouw vertelt dat haar jonge zoon door Malinese soldaten werd vermoord terwijl ze toekeek, en dat ze zelf met haar familie moest vluchten vanwege dreiging en geweld.
De staat van angst onder de vluchtelingen wordt verder versterkt door het feit dat het aantal overlijdens en gewonden niet precies bekend is – veel incidenten worden niet gerapporteerd wegens vrees voor represailles of gebrek aan toegang tot de regio.
Het conflict, de betrokken partijen en internationale respons
De overgang van Wagner naar de nieuwe militaire eenheid, de Afrika Corps, betekent voor veel burgers een voortzetting van hetzelfde patroon van geweld en mensenrechtenschendingen. Rusland ontkent directe betrokkenheid, maar rapportages van media en verklaringen van de Malinese regering bevestigen het tegendeel.
Volgens experts blijft er een grote mate van continuïteit in tactiek en personnel tussen Wagner en Afrika Corps, waardoor de Russische staat volgens internationale juridische normen aansprakelijk gedragen kan worden voor de misdrijven die worden gepleegd.
De menselijke tol en de psychologische impact
Verschillende getuigen vertellen over de psychische schade en trauma’s die ze oplopen. Een vrouw beschrijft dat haar dochter een epileptische aanval kreeg door het geweervuur dat haar dorp verwoestte. Anderen geven aan dat ze hun familieleden verloren hebben aan geweld en dat het leven voor hen weinig betekenis meer heeft.
De herinneringen en de voortdurende dreiging vormen een diepe impact op het calmeren van hun toekomstplannen en hun alledaagse leven.
Slotbeschouwing
Ondanks de diverse verklaringen en rapportages blijven veel details over de situatie in Mali en Mauritanië onduidelijk vanwege de beperkte toegang voor journalisten en internationale waarnemers. Gebrek aan wegen en politieke instabiliteit bemoeilijkt de internationale documenten en rapportages over mensenrechtenschendingen. Toch blijven de verhalen van slachtoffers een bevestiging dat de situatie een humanitaire crisis betreft die dringend internationale aandacht vereist.
