Heb je ooit stilgestaan bij hoe het leven zou zijn als je zou terugvallen op middeleeuwse gewoonten? Geen smartphone, geen Deliveroo, zelfs geen Albert Heijn Bonuskaart. Het klinkt als een gek experiment — en toch duiken steeds meer mensen erin, op zoek naar rust, betekenis of gewoon minder stress. Maar werkt het echt? En zou het iets voor jou kunnen zijn?
Waarom trekken middeleeuwse vibes?
Op TikTok struikel je tegenwoordig over de #cottagecore en #medievalliving filmpjes. Mensen in linnen jurken, zelf gebakken brood, worstelen met open vuur — je zou zweren dat je in Archeon was beland. Maar niet alles is nostalgie. Mijn collega van marketing vertelde vorige maand dat haar weekje zonder telefoon “bijna therapeutisch” voelde, terwijl m’n buurman (Peter, altijd recht voor zijn raap) na een dag zonder elektriciteit echt klaar was met z’n kaarsen — “da’s leuk voor vijf minuten, verder gekmakend”.
Wat houdt zo’n leven eigenlijk in?
- Eten: Dagelijks gekookt op vuur (of minstens een simpele kookplaat) — geen magnetronmaaltijden. Vlees en groenten van het seizoen, geen avocado’s uit Peru.
- Slapen: Veel mensen slapen twee keer per nacht — een eerste en tweede slaap, gescheiden door een uurtje boek (of gebed). Heb ik geleerd van een historicus bij Nederlands Openluchtmuseum, was vroeger doodnormaal.
- Bewegen: Geen auto, alles op de fiets (nog best middeleeuws, volgens sommigen) of gewoon te voet. Traplopen telt extra zwaar — vooral als je op driehoog woont.
- Sociale contacten: Geen WhatsApp. In plaats daarvan: buren spreken, naar de markt, iemand écht bezoeken. Moet je wel van sociaal houden…
Echte verhalen (en een beetje scepsis)
Maanden geleden zat ik bij vrienden in Friesland (Typisch: middenin zo’n natuur-experiment). Daar probeerden ze een week te leven zonder elektriciteit, stromend water of internet. Op dag drie stonden ze met koude voeten pannenkoeken te bakken, hun dochters misten TikTok, maar het eten smaakte intenser en ze voelden zich (volgens hen) “meer verbonden”. Zelf betwijfel ik wel of iedereen het zo romantisch vindt — hoewel, misschien ben ik gewoon niet genoeg unplugged geweest de laatste tijd…
Niet alles is rozengeur (gelukkig maar?)
Zeker — je proeft simpelheid. Maar vergeet niet: rugpijn van harde bedden, koude douches, geen instant antwoord op je Google-vragen (wanneer was Willem van Oranje ook alweer geboren?). En de was? Die doe je ineens handmatig, want je wasmachine is taboe. In Deventer hoorde ik laatst op een markt iemand zeggen dat haar kinderen na een paar dagen zonder schermen “als zombies” werden maar uiteindelijk zelf spellen gingen verzinnen. Met een knipoog: “Misschien was dat nog het beste.”
Waar begin je, als je durft?
- Kies een weekend (of vakantieweek) zonder moderne snufjes. Dat is al uitdagend genoeg, neem van mij aan.
- Doe alleen boodschappen op de markt of bij de boer. Lokaal eten is een onverwachte bonus — zo ontdekte ik de smaak van echte Noord-Hollandse kaas.
- Slaap als een monnik: geen schermen, kaarslicht, eventueel twee slaapblokken proberen.
- Breng tijd buiten door. Wandelen, tuinieren, praten met buren. In ons buurtappje werd er lacherig gedaan: “Heb je tijd? Kom gewoon langs.” Maar het werkte verbazend goed.
- Schrijf het op, zeker als je merkt dat je onrustig wordt zonder je telefoon. Misschien ontdek je nog wat verrassends over jezelf.
Is het het proberen waard?
Heel eerlijk? Voor mij was het soms overweldigend, soms rustgevend. Mijn moeder zegt altijd dat “iedere generatie z’n eigen waanzin heeft” — en misschien is proberen te leven zonder moderne afleiding een gezonde tegenreactie. Of het nu permanent is of niet, je kijkt gegarandeerd met andere ogen naar je dagelijkse gemak. In ieder geval, ik kreeg meer waardering voor mijn waterkoker.
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Zou je het aandurven, een week zonder alle moderne gemakken? Laat een reactie achter of deel je ervaringen — wie weet zit er een moderne ridder tussen ons 🙂
