Een wereldwijde achteruitgang van waardevolle palingbestanden
Over de hele wereld zien we een duidelijke afname in de aantallen waardevolle paling. Deze vissen, die al sinds de tijd van de dinosauriërs bestaan, zijn niet alleen fascinerende wezens vanwege hun eeuwenoude geschiedenis, maar ook van groot economisch belang. Sinds de jaren tachtig zijn sommige soorten meer dan 90% in aantal afgenomen. Redenen hiervoor zijn onder meer het bouwen van rivierdammen, het gebruik van hydro-elektrische turbines, vervuiling, verlies van leefgebieden, klimaatverandering, illegale visserij en overbevissing, aldus wetenschappers. Sommige milieuorganisaties roepen consumenten op om geen paling meer te kopen bij sushi-restaurants.
Internationale inspanningen voor bescherming en de tegenstand
De noodzaak om paling te beschermen leidde tot gesprekken binnen de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES). Tijdens een vergadering in Oezbekistan dit weekeinde werd besproken of nieuwe handelsbeperkingen noodzakelijk zijn. Op donderdag stemden de lidstaten echter tegen de invoering van extra beschermmaatregelen.
Verschillende milieugroepen beschouwen deze beschermingen als dringend noodzakelijk, terwijl sommige visserij- en industriebelangen en regelgevende instanties in landen als de Verenigde Staten, China en Japan zich verzetteen tegen strengere handelsregels. Mitchell Feigenbaum, een grote Amerikaans handelaar in paling, noemde de beschermingsmaatregelen «een internationale organisatie gedomineerd door vrijwillige wetenschappers en niet-verkiezing-bureaucraten», hoewel anderen benadrukken dat deze beschermingen essentieel zijn voor het monitoren van de handel en het beheer van de visbestanden.
Waarom zijn palingsoorten zo waardevol?
De palingsoorten waar het hier om gaat, behoren tot het geslacht Anguilla. Ze brengen hun leven door in zoetwater en migreren naar de oceaan om te paaien. Dit in tegenstelling tot de bekende, smiley-moray eel, die vooral in zee leeft en populair is in aquaria, of de elektrische paling uit Zuid-Amerika. Juveniele paling, de zogenaamde elvers, worden vooral gebruikt door Aziatische aquacultuurbedrijven die ze grootbrengen voor consumptie. In Japan is paling bekend als ‘unagi’ en vormt het een essentieel ingrediënt voor verschillende sushi-gerechten. In Japan heeft paling een culturele betekenis die duizenden jaren teruggaat.
De waarde van de elvers is de afgelopen 15 jaar toegenomen doordat de populaties elders wereldwijd sterk afnemen. Hoewel ook de Amerikaanse palingpopulatie fors is gedaald, is de achteruitgang minder extreem dan in Japan en Europa. Pogingen om Amerikaanse paling onder de Amerikaanse ‘Endangered Species Act’ te plaatsen, zijn tot nu toe mislukt. Maine is de enige Amerikaanse staat met een significante palingvangst en voert strenge regelgeving. In 2024 bedroeg de waarde van jonge paling in Maine meer dan 1.200 dollar per pond, met een piek van meer dan 2.000 dollar het jaar daarvoor.
Voorstellen voor nieuwe beschermingen
CITES, dat wereldwijd een van de grootste overeenkomsten voor het beschermen van wilde dieren en planten is, breidde in 2009 de bescherming uit tot de Europese paling. Er werd overwogen om meer dan een dozijn andere soorten paling— waaronder de Amerikaanse en Japanse—toe te voegen aan de lijst van beschermde soorten. Dit zou betekenen dat exporteurs een vergunning nodig zouden hebben om de soorten te verzenden, en dat de thuislandautoriteiten moeten vaststellen dat de export niet schadelijk is voor de overleving van de soort en niet illegaal is verkregen, zoals uit documenten van CITES blijkt.
Het aanscherpen van de handelregels moet controleren voorkomen dat illegale handel blijft bestaan. Volgens documenten zal dit de monitoring en controle specifiek voor de soorten verbeteren en loopholes dichten die illegale handel mogelijk maken.
De tegenstand van sommige landen en industrieën
Verschillende landen en sectoren verzetten zich tegen verdere beschermingen voor paling. Japan en China hebben aangegeven de lijst niet te ondersteunen. In de Verenigde Staten diende de Atlantic States Marine Fisheries Commission, die de palingvangst reguleert, een verklaring in bij CITES waarin zij tegen de uitbreiding van de beschermingsmaatregelen was. Volgens Toni Kerns, beleidsdirecteur visserij bij de commissie, is het beleid in de VS voldoende om de soort te beschermen en maakt het voorstel zich zorgen over mogelijke restricties op de handel.
Ook in landen als China, Japan, Zuid-Korea en Taiwan is door industrygroepen aangegeven dat de bewijzen voor de afname van paling en het effect van internationale handel onvoldoende onderbouwd zijn om strengere beschermingsmaatregelen te rechtvaardigen.
De urgentie voor bescherming en de rol van de industrie
Milieubeschermers benadrukken dat nu actie nodig is. Illegalen handel is niet de enige oorzaak voor de achteruitgang, maar het verminderen van illegale trade biedt wel kansen op het behoud van paling. Eenden en vissen zoals paling vormen indicatorsoorten; ze geven inzicht in de algemene gezondheid van het ecosysteem rondom hen. Nastya Timoshyna van TRAFFIC, een Britse organisatie die zich inzet tegen wildcraft, zegt dat het belangrijk is dat de industrie verantwoordelijkheid neemt, en dat samenwerking met de sector nodig is om illegale handel aan te pakken. Protectionistische maatregelen hoeven niet drastisch te zijn, maar het is van belang dat de industrie verantwoordelijk handelt, stelt Timoshyna.
