Wist u dat Japan de hoogste levensverwachting ter wereld heeft? Het klinkt bijna te bijzonder om waar te zijn — in sommige delen van Osaka zijn honderdjarigen geen uitzondering, maar alledaags gezelschap voor de buren. Maanden geleden vertelde een collega in Utrecht me over een Japans gebruik dat zelfs haar grootvader inspireerde. Toen ben ik erin gedoken, en geloof me — het is geen magische pil, maar eerder iets verrassend eenvoudigs.
Het geheim zit in eenvoud: ‘Ochtendwandeling met aandacht’
Laat ik het u direct vertellen. Vergeet de dure supplementen en hightech-slaapmatten: veel Japanse senioren leven langer door een ochtendwandeling, niet snel, maar bewust. Ze noemen het asa-sanpo — niet te verwarren met Nordic Walking in het Vondelpark — waarbij écht op de omgeving wordt gelet. Op straat zie je ze: mannen en vrouwen van tachtig plus, met een rechte houding en bijna ceremoniële rust.
Ooit meegemaakt dat u tijdens het wandelen méér op uw telefoon let dan op het leven om u heen? Nou, daar draait het bij asa-sanpo juist níet om. In Japan zeggen ze dat deze korte wandeling elke dag — vaak voordat de stad wakker wordt — de geest scherpt en het lijf soepeler houdt. In ons chique Rotterdamse appartementencomplex begon men ermee na een artikel in Trouw. Resultaat: minder klachten over stramme knieën in de bewonersapp, heus waar.
Waarom werkt zo’n simpel ritueel?
De wetenschap loopt er soms een beetje omheen, maar een Japanse studie uit 2022 toont aan dat dagelijkse, bewuste lichaamsbeweging stress verlaagt en de bloedsomloop verbetert. De Japanners combineren het wandelen met ademhalingsoefeningen (denk aan rustig tellen bij elke stap) en, hier moest ik even om lachen, het observeren van mieren of bloemen langs de stoep.
- Mentaal balans: Rustige herhaling werkt bijna als meditatie
- Sociaal contact: Je groet je buren — zelfs als die al decennia dezelfde ochtendjas dragen
- Meer vitamine D: De ochtendzon werkt (ook tegen die Nederlandse winterdip, trouwens)
Niet zeker of dit voor iederéén werkt. Mijn buurvrouw (84) beweert dat ze na haar ochtendlijke rondje zelfs minder zin heeft in zoetigheid — hoewel dat zo’n typisch “oma-ding” kan zijn.
Hoe kunt u zelf starten? Eerste stappen en tips
Het klinkt simpel — en misschien is dat wel het geheim. Sta een kwartier eerder op, trek een jas aan (in Nederland zelfs ’s zomers geen overbodige luxe), en loop een blokje om zonder haast. Probeer tijdens de wandeling drie kleine dingen te benoemen die opvallen: een grauwe lucht, fietskratten vol bloemen, een vergeten handschoen. Klinkt haast poëtisch, maar ik merk dat het werkt.
Als je gezelschap wilt: nodig een buur of collega uit. In ons wijkje in Amersfoort doen we dit nu ook — en ineens kent iedereen elkaars hondennaam. Je hoeft geen ‘zenmaster’ te worden, maar elke dag vijf minuten focus brengt meer rust dan je denkt.
Wat kunnen we leren van de Japanse senioren?
Niet alles laat zich vertalen van het ene land naar het andere, dat snap ik. Maar uitgerekend deze gewoonte is simpel, gratis, en past in elk Nederlands schema, hoe chaotisch ook. En zeg nou zelf — wie wil er niet scherp, soepel en sociaal oud worden?
Probeer deze week eens zo’n asa-sanpo, al is het maar drie keer. In ons buurtchat delen we inmiddels ochtendfoto’s van de wandeling — misschien straks ook in die van u?
In ieder geval ben ik benieuwd: heeft u ook een eigen ochtendritueel tegen de stress, of misschien een tip uit een ander land? Laat het horen in de reacties, of schiet me aan op het volgende buurtfeest. In het kort: samen een stukje lopen maakt het leven misschien niet langer, maar beslist leuker.
