Je denkt dat je alles al gezien hebt op een bruiloft – de emotionele speeches, foute dansmoves van ooms, voorspelbare taarten. Maar ergens in de Schotse Hooglanden gebeurt elk jaar weer iets dat zelfs de coolste Amsterdammer met de slappe lach achterlaat. M’n vriendinnengroep stuurde laatst een filmpje in onze chat en ik moest gewoon delen waar het om gaat: Blackening of the Bride & Groom.
Klinkt mysterieus? Dat vond ik ook. Na een rondje door Reddit en een kort telefoontje met een Schotse collega begon ik te begrijpen waarom deze bizarre traditie zo’n hit is – niet alleen daar, maar inmiddels ook op TikTok Nederland.
Wat is ‘Blackening’ nou eigenlijk?
Laat ik eerlijk zijn: in de volkswijk waar ik ben opgegroeid, zou niemand op het idee komen de bruid of bruidegom vóór de grote dag volledig onder te smeren met roet, etensresten en stroop. In Schotland noemen ze dat dus ‘Blackening’. Het gaat zo:
- De vrienden van aanstaand bruidspaar sleuren ze mee naar buiten. Letterlijk, als het moet.
- Ze smeren hen in met viezigheid: van bloem en eieren tot (ja, écht) rotte vis – elk dorp heeft z’n eigen mengsel.
- Daarna volgt de optocht door het dorp, op een kar of gewoon lopend. Iedereen mag kijken (en lachen).
Dit is geen strafexpeditie – het idee is dat na deze vernedering niets het stel nog van hun geluk kan afhouden. Dus: viezigheid eraf wassen (koud beekje, bikkelen maar) en daarna bier. In Brabant noemen ze dat ‘voorpret’, geloof ik.
Waarom doet men dit zichzelf aan?
Mijn buurvrouw vroeg laatst waarom mensen altijd moeilijk doen: “Kun je niet gewoon een feestje geven?” Maar de Schotten zien het anders. Deze traditie zou ooit bedoeld zijn om het bruidspaar te beschermen tegen boze geesten en ongeluk. Vandaag de dag? Het draait meer om lol, kameraadschap en een beetje leedvermaak vóórdat het serieuze leven begint.
Op TikTok zag ik vorige maand nog een video waarin de bruidegom van top tot teen onder de pindakaas zat, zijn moeder op de achtergrond schudde-buikend van het lachen. “Het is geen feest tot iederéén vies is,” zei de opa daar. – snap je wat ik bedoel.
Moet je zo’n traditie in Nederland proberen?
Hoewel ik geen fan ben van iemand lastigvallen met haring en stroop, zie ik er stiekem wel de charme van in. Op bruiloften hier kom ik vaak dezelfde rituelen tegen – speeches, openingsdans, polonaise (waarom eigenlijk nog steeds?). Blackening geeft juist dat rauwe, ongefilterde plezier waar je weken later nóg om lacht bij de koffieautomaat.
Bovendien, laten we eerlijk zijn: wie wil er nu geen anekdote hebben over hoe zijn beste vriend eruitzag als een levende stroopwafel? Vraag is wel of je schoonmoeder het een goed idee vindt… hoewel, misschien is dat juist het risico waard.
Tips als je durft (en je vrienden vertrouwen je nog)
- Check eerst of het bruidspaar humor heeft – zo niet, niet aan beginnen.
- Zoek openbare plekken waar schoonmaken niet meteen tot ruzie met de buren leidt.
- Gebruik ingrediënten die later weer makkelijk uit kleding gaan. Geen haring in het haar – dat ruikt dagen, geloof me.
- Maak er vooral veel foto’s van. Voor de speech én voor die onbetaalbare aftermovie.
Persoonlijk vind ik: niet elke traditie past één-op-één in Nederland. Het is niet voor iedereen – misschien werkt het alleen als je vriendengroep zo gek is als de mijne. Maar soms is het risico op geklieder, vieze kleren en een viral TikTok waard om een unieke herinnering te maken.
In ieder geval heb je weer iets om te vertellen bij de volgende koffiepauze. Of je nu in Groningen zit of op een terrasje in Rotterdam – Blackening zorgt gegarandeerd voor wat stof tot napraten. En voor heel veel gelach.
Ken jij nog vreemde bruiloftsrituelen – uit Schotland, Groningen of, wie weet, je eigen straat? Deel ze gerust hieronder, ben benieuwd of we het ooit kunnen opnemen tegen de Schotten. In ieder geval: wie durft?
