Wie droomt er niet van een frisse start op een andere planeet? Je hoort al jaren over Mars koloniseren, als een soort kosmische hype. Maar, wacht even — de toekomst lijkt ineens een heel andere kant op te gaan. Wat als ik zeg dat Mars misschien zijn magie kwijt is en we onze hoop nú moeten richten op iets veel minder voor de hand liggends?
De Marsdroom kraakt: tijd om vooruit te kijken
Dertig jaar lang leek Mars hét doel. Hollywood, Elon Musk, je buurman — iedereen fantaseerde over steden tussen de rode duinen. Maar als je een beetje de (Nederlandse) nieuwsberichten volgt, hoor je steeds dezelfde kritiek: te koud, geen beschermende atmosfeer, water zoeken is als het vinden van een parkeerplek in de Jordaan op zaterdagavond — bijna onmogelijk. Laatst zei een collega nog tijdens de lunch: “Zou Mars niet gewoon één grote PR-stunt zijn?” Tja, twijfel blijft…
Venus: van hel tot hoop?
Nee, je leest het goed — Venus. Ja, die zwavelige planeet waar het warmer is dan in een afgesloten auto in de zomer in Amsterdam. Toch wordt Venus steeds vaker genoemd in wetenschappelijke chatgroepen, en tijdens een pubquiz in Utrecht hoorde ik iemand serieus zeggen: “Venus wordt het helemaal.” Gek? Misschien. Maar kijk mee naar de feiten:
- Op 50-60 kilometer hoogte boven het Venus-oppervlak is de temperatuur verrassend draaglijk: rond de 20–30°C.
- De luchtdruk is daar vergelijkbaar met die op aarde, zodat we met de juiste technologie ‘zwevende steden’ kunnen bouwen.
- De zon schijnt er overvloedig — goed voor zonne-energie, wat nu zelfs bij ons in Drenthe helemaal hot is.
Ja, er zijn zure wolken vol zwavelzuur. Maar goed, we komen uit Nederland — als iemand waterbeheer en luchtfilters kan, zijn wij het wel.
Waarom Venus nu ineens in beeld is
De afgelopen maanden kwam er een storm aan nieuwe onderzoeken. Britse wetenschappers schreven in maart nog dat bepaalde bacteriën in laboratoriumtests Venus-wolken zouden kunnen overleven. En NASA lanceerde vorige week kunstmatige habitats die lijken te werken in de vijandige Venus-omgeving. Mijn buurvrouw zegt altijd: “Met een beetje nuchtere Hollandse aanpak kan zelfs de hel op aarde een paradijs worden.” Wie weet…
Praktisch: kunnen Nederlanders overleven op Venus?
Nu komt de hamvraag: is dit wat voor ons? Stel je voor, rijwielpaden die ‘zweven’ boven giftige wolken. Biologische markten op een platform, windmolens — al draaien ze op zonne-energie. Mijn vader vroeg pas: “Krijgen ze daar ook stroopwafels?” Het klinkt gek, maar misschien is het in 2100 de normaalste vraag.
Voordelen, op een rijtje:
- Snelste reistijd van alle planeten in ons zonnestelsel — een retourtje Venus is binnen een jaar te doen (sneller dan de nachttrein Groningen-Maastricht, als ie weer eens vertraging heeft).
- Veel minder straling dan op Mars door de dichte atmosfeer.
- Er is zon, dus altijd kans op terrasweer.
Nadelen? Zeker. We moeten álles meenemen of ter plekke maken. De technologie is er nu nog niet, al zijn Delft, Eindhoven en Twente al bezig met innovaties waarvoor zelfs de Amerikanen hun pet afnemen.
Wordt Venus écht ons nieuwe thuis?
Misschien klinkt het als sciencefiction. Misschien duurt het nog honderden jaren. Maar het is opvallend dat de Marshype afzwakt, en slimme koppen steeds vaker naar Venus kijken. In ons buurtgroepje appte laatst iemand: “Eerst een huis kopen in Utrecht, daarna pas Venus.” En toch… iets in me zegt dat dit idee niet zo gek is. Wie weet. In ieder geval kunnen we alvast dromen — en misschien plannen maken voor een frisse start, ergens tussen de wolken. Nou ja, u snapt het wel.
Laat gerust hieronder weten: zou u het aandurven om te verhuizen naar Venus? Of ziet u zichzelf toch eerder aan een Mars-terras zitten met uitzicht op rode rotsen? Ben benieuwd naar uw verhalen!
